بنام خدا
بموجب قانون اساسی تصویب قوانین برعهده مجلس شورای اسلامی است وبرخی مصوبات نیزبرعهده رهبری نظام است مانند تصویب سیاستهای کلی نظام که با مشورت با مجمع تشخیص مصلحت انجام میشود.البته این سیاستها در طول قوانین کشورند یعنی همه قوانین باید ازآنها تبعیت کنند. اما احکام حکومتی امری دیگر است که رهبری باستناد اصل پنجم قانون اساسی بعنوان ولایت عامه اقدام میکنند .این احکام در مواردیکه خلا قانون وجوددارد صادر میگردد ودرعرض قوانین کشور میباشد.وچنانچه روزی مجلس تصمیم بگیرد قانونی وضع کند که معارض حکم حکومتی باشد باید با نظر رهبری نسبت بدان اقدام کند . مثالی از دوران آغازین اسلام بزنم .مسلم بود که همه احکام نمیتوانست درقرآن کریم بیاید ولذا پیامبر اسلام برخی از احکام را خود وضع نمودند مانند 4 مورد حدود ویا برخی از موارد سهم الارث .بدیهی است که پازل ارث وحدود کامل نبود وپیامبر اسلام انهارا تکمیل نمودند .در نتیجه مواردیکه پیامبر اقدام نمودند درعرض احکام خداوند بوده ودرخلا آیات الهی وضع شد ولذا هرگز معارض احکام الهی نبود .چون پیامبر حق نداشتند احکام مصرح قرآن را تغییر دهند ویا حکمی معارض آنها وضع نمایند کما اینکه رهبری نیز نمیتوانند معارض با قوانین حکم حکومتی بدهند واساسا این حکم حکم حکومتی تلقی نمیشود وخلاف اصل است وتنها درخلا قانون حکم حکومتی صادر میگردد ودرعرض قوانین محسوب میشود. البته یک نکته هم میماند وآن اینستکه برای مصلحت نظام هم پیامبر حق تغییر احکام الهی را داشتند وهم در قانون اساسی مجمع تشخیص مصلحت میتواند با درخواست مجلس چنین اقدامی را بنماید والبته رهبری نیز میتوانند در احکام حکومتی صادره تغییر بدهند.که این اقدام باستناد مجوزهای دیگری است.
بموجب قانون اساسی تصویب قوانین برعهده مجلس شورای اسلامی است وبرخی مصوبات نیزبرعهده رهبری نظام است مانند تصویب سیاستهای کلی نظام که با مشورت با مجمع تشخیص مصلحت انجام میشود.البته این سیاستها در طول قوانین کشورند یعنی همه قوانین باید ازآنها تبعیت کنند. اما احکام حکومتی امری دیگر است که رهبری باستناد اصل پنجم قانون اساسی بعنوان ولایت عامه اقدام میکنند .این احکام در مواردیکه خلا قانون وجوددارد صادر میگردد ودرعرض قوانین کشور میباشد.وچنانچه روزی مجلس تصمیم بگیرد قانونی وضع کند که معارض حکم حکومتی باشد باید با نظر رهبری نسبت بدان اقدام کند . مثالی از دوران آغازین اسلام بزنم .مسلم بود که همه احکام نمیتوانست درقرآن کریم بیاید ولذا پیامبر اسلام برخی از احکام را خود وضع نمودند مانند 4 مورد حدود ویا برخی از موارد سهم الارث .بدیهی است که پازل ارث وحدود کامل نبود وپیامبر اسلام انهارا تکمیل نمودند .در نتیجه مواردیکه پیامبر اقدام نمودند درعرض احکام خداوند بوده ودرخلا آیات الهی وضع شد ولذا هرگز معارض احکام الهی نبود .چون پیامبر حق نداشتند احکام مصرح قرآن را تغییر دهند ویا حکمی معارض آنها وضع نمایند کما اینکه رهبری نیز نمیتوانند معارض با قوانین حکم حکومتی بدهند واساسا این حکم حکم حکومتی تلقی نمیشود وخلاف اصل است وتنها درخلا قانون حکم حکومتی صادر میگردد ودرعرض قوانین محسوب میشود. البته یک نکته هم میماند وآن اینستکه برای مصلحت نظام هم پیامبر حق تغییر احکام الهی را داشتند وهم در قانون اساسی مجمع تشخیص مصلحت میتواند با درخواست مجلس چنین اقدامی را بنماید والبته رهبری نیز میتوانند در احکام حکومتی صادره تغییر بدهند.که این اقدام باستناد مجوزهای دیگری است.
