این نوشته در واقع نکاتی ست که شاید بهتر بود در نوشته های قبلی ذکر می شد اما چون خیلی جزئی و بعضا فرعی می شد ذکر نشد. این نوشته، نوشته پنجم سلسله نوشته «زندگی حقوقی در آمریکا (ادامه تحصیل، آزمون وکالت، و ...)» می باشد.
برخی از نکاتی که در زیر خواهید دید الزامی و برخی صرفا پیشنهادی هستند. پیشنهاد می کنم اول چهار نوشته قبلی را بخوانید و بعد این نوشته را مطالعه کنید. درهرحال شخصا همه موارد را توصیه می کنم انجام بدهید.
واکسن هایی که باید بزنید، جدای از اینکه چه رشته و چه دانشگاهی می روید، احتمالا یکسان هستند. فرمی را که دانشگاه برای من ارسال کردند را برای تان پیوست کردم (نام فایل پیوست: imm_verification.pdf) نام واکسن هایی که باید بزنید لیست شده اند. از انجا که بعضا دوره ای هستند و ممکن هست بین هر دوره شان یک ماه فاصله نیاز باشد، پیشنهاد میکنم در اسرع وقت (که بهتر است بیش از ۶ ماه قبل از زمان اقدام برای پذیرش نباشد که قدیمی محسوب نشوند) اقدام به زدن این واکسن ها کنید و مدارکش را از پاستور دریافت کنید. هروقت دانشگاه فرم واکسیناسیون را برای تان بفرستند می توانید ببرید پاستور و مدارک واسکن هاتون رو نشان بدهید و مهرهایش را بگیرید. البته شاید دانشگاه بپذیرد که بعد از ورودتان به کشورشان واکسن ها را پیگیر شوید و بزنید اما توصیه میکنم تا وقتی ایران هستید هرکاری که می توانید را انجام بدهید و کار کمتری برای خارج نگه دارید. هم حوصله و وقت مناسب تری ست و هم هزینه کمتر.
برنامه ریزی دقیق کنید. حداقل تا شش ماه پیش روی تان را برنامه ریزی کنید. اینکه به محض ورود کجا ساکن شوید. چه وسایلی بخرید. حساب باز کنید. کارت دانشجویی تان را تحویل بگیرید. به دانشگاه بروید و حضور تان را اعلام کنید و اگر مدرکی خواستند، تحویل بدهید. توجه داشته باشید که هرچه زودتر تکلیف ویزای تان را مشخص کنید بهتر هست. چرا که وقتی مطمئن شوید می توانید با خیال راحت اقدام به اجاره منزل کنید. وقتی به ماه های جولای و آگوست نزدیک می شویم خانه های اجاره ای معمولا پر می شوند (خانه ها و مجموعه های خوب منظورم هست) و پیدا کردن مورد خوب سخت خواهد شد. مثلا خود من اجاره نکردم و پس از ورود به آمریکا، تقریبا یک ماه در هتل بودم و تقریبا هرروز چند ساعتی مشغول گشتن برای پیدا کردن خانه خوب و رفتن و بررسی حضوری بودم. (بله مواردی مثل Airbnb و ... هستند اما هم بعضا قیمت ها خیلی فرقی با هتل ندارد و هم بعضا حتی جالب نیستند. حداقل در شهری که من بودم مورد به صرفه و خوبی پیدا نکردم) رزرو و اجاره خانه ها بصورت اینترنتی انجام می شوند و با خیال راحت می توانید اینکار را بکنید. (در اجاره خانه، امکانات جانبی را خیلی مدنظر نداشته باشید. کلابهاز یا باشگاه یا استخر و ... مواردی نباشند که بخاطرشان هزینه زیادتر بخواهید پرداخت کنید. در همین شهری که من هستم یک باشگاه بسیار بزرگ با تمام امکانات هست که برای دانشجویان رایگان هست! چند استخر بزرگ و خوب هست که باز هم برای دانشجویان رایگان هست. برای جشن و ... در کلابهاز هم انقدر همه جا جشن برگزار می شود و همیشه هم دعوت می شوید که هر وقت اراده کنید می توانید براحتی از کلابهاز بقیه مجموعه ها استفاده کنید) کیفیت و فاصله با دانشکده و دسترسی به مراکز خرید را مدنظر داشته باشید.
حساب کتاب های تان را بکنید و بعد بیایید! این حساب کتاب ها هم مربوط به زندگی در خارج و هم انجام کارهای باقی مانده در ایران می شود. اگر فکر میکنید در مدتی که ایران نیستید ممکن است کارهایی پیش بیاید که نیاز به حضور شخص شما دارد، به شخص مورد اعتمادی در حد نیازتان وکالت بدهید. اگر شرکت یا موسسه و ... دارید، کارهای مالیاتی اش را انجام بدهید. اگر دفتر حقوقی شخصی دارید، پرونده ها را مدیریت کنید و در گرفتن پرونده های جدید دقت کنید که تا زمان خاصی پیش ببرید حتی الامکان تمام کنید.
در مورد حساب کتاب های خارج هم خیلی دقت کنید. چندین روز هم کامل وقت بگذارید تا هزینه زندگی در شهری که قصد سکونت در آنجا را دارید پیدا کنید ضرر نکرده اید. ببینید هزینه اجاره ماهانه خانه، خرید خوراک بر اساس نوع خورد و خوراک تان، وسائل اولیه که نیاز خواهید داشت، و هر مورد دیگر چقدر هست. برای یافتن هزینه های زندگی در هرشهری می توانید از افرادی که در آن شهرها زندگی می کنند کمک بگیرید. اینترنت هم می تواند منبع خوبی باشد. برای دیدن هزینه وسائل هم می توانید از سایت فروشگاه های بزرگ استفاده کنید. سایت هایی مثل آمازون و ... در کشورهایی مثل آمریکا سرویس هایی خواهند بود که خیلی استفاده خواهید کرد. فروشگاه هایی مثل والمارت و وایز و ... هم منبع خوبی برای کسب اطلاعات در زمینه قیمت مواد غذایی هستند.
هرچیزی که اسم مدرک دارد را با خودتان داشته باشید. هم نسخه اصل، و هم یک یا دو نسخه ترجمه رسمی کامل! هر برنامه ای که دارید ممکن است مدارک خاص خودش را نیاز داشته باشد. مدارکی که برای دانشگاه نیاز خواهید داشت قبلا (در نوشته های قبلی) بررسی شد. خود دانشگاه هم خواهد گفت که چه مدارکی را خواهد خواست. شرکت در آزمون وکالت نیز شرایط خودش را دارد که یکسری کامل از مدارک خاصی را خواهند خواست. ممکن هست شما برنامه های دیگری داشته باشید که نیاز به مدارک تان داشته باشند. بررسی کنید و ببینید برنامه های تان چیست و متناسب با آنها، به همان تعداد ترجمه رسمی از مدارک تان تهیه کنید و همراه داشته باشید. شاید در قدم اول فکر کنید که هزینه داشتن ترجمه رسمی از مدارک بالاست، اما اگر به این فکر کنید که اگر نیاز پیدا کنید و بخواهید خانواده تان برای تان تهیه و ارسال کنند، هزینه تان چندین برابر خواهد شد.
به دیدار اعضای خانواده بروید. به خویشاوندانی که خیلی دوستشان دارید، سر بزنید. رفتن به کشور دیگر، خصوصا آمریکا، سفر از شهری به شهر دیگر نخواهد بود که در صورت دلتنگی یک بلیت چندهزار تومانی بگیرید و چند ساعت بعد هرجای دیگر کشور که بخواهید باشید. هم بلیت رفت و برگشت گران خواهد بود و هم زمان بر و هم دردسرهای خاص خودش. حتی درصورت قبول تمام این مشکلات، حداقل تا شش ماه قادر به بازگشت نخواهید بود (تا تعطیلات بین دو ترم). پس یک دل سیر به خانواده و بستگان سر بزنید.
قبل از سوار شدن به هواپیما، حتی اگر شده در فرودگاه، یکبار دیگر همه چیز را چک کنید. مطمئن باشید همه موارد را همراه دارید. نیازی به وسائل جزئی و غیرمهم مثل وسائل برقی و ... نیست. اولا برای استفاده از وسائل برقی ای که از ایران می آورید باید تبدیل بگیرید (دو شاخه و ... متفاوت هست) و ثانیا اینکه وسائل با کیفیت زیادی با قیمت مناسب در اینجا هست. چمدان های تان را اول با مدارک و وسائلی که باید بیاورید پر کنید. اگر جای خالی ماند، مواردی را بیاورید که یا خیلی به آنها وابستگی دارید یا واقعا پیدا کردن شان در کشور یا شهر مربوطه غیرممکن یا دشوار هست (مثل کتاب های خاص فارسی ای که برای تان مهم هستند یا لباس های خوبی که دارید یا یادگاری های مهم و یا ...) (بعضا شنیدم که افراد با خودشان انواع مختلف سبزی جات و خوراکی های مختلف می آورند. بعضا حتی چندین کیلو از حجم مجاز چمدان شان را به این موارد تخصیص می دهند! اگر واقعا چیز مهمی ندارید، بحثی نیست، باهرچه می خواهید بارتان را پر کنید. اما اگر موارد مهم تری دارید، نگران سبزی و لواشک و... نباشید. بهرحال پیدا می کنید هر جا بروید
به این نکته هم توجه کنید که اگر وزن چمدان تان از میزانی که معین شده بیشتر شود بی چون و چرا بسته به پروازی که دارید، بین ۳۰ دلار تا ۱۰۰ دلار و یا شاید کمتر و بیشتر برای هر کیلو اضافه وزن از شما هزینه بگیرند.)
پرواز خوبی داشته باشید. از لحظه ورود به هواپیما تا چندین روز اصلا به خاطرات و ... تان فکر نکنید. بهترین راه برای دلتنگ نشدن این هست که به اهداف و برنامه های بزرگ تان فکر کنید. به اینکه حالا یک قدم به سمت شان نزدیک شده اید و حالا قدم بعدی چیست. اینکه چه کارهایی بزودی جلوی روی تان خواهد بود. اینکه چه باید بکنید تا از اینکه این دوری و سختی را تحمل می کنید یک روز پشیمان نشوید. به اینکه چه وظایفی روی دوش تان هست. اینکه چه قدم های بزرگی می توانید بردارید. و ... (برای آمریکا، احتمالا حدود ۱۸ ساعت یا شاید کمی کمتر یا بیشتر در راه باشید. خوب استراحت کنید. لباس مناسب و راحت تن داشته باشید که کلافه و خسته نشوید.دو سه ساعت قبل از رسیدن به آمریکا در هواپیما اگر تونستید بخوابید. چون نزدیک ۱۸ ساعت در راه خواهید بود و بعد از رسیدن هم چند ساعتی درگیر جابجایی و ... خواهید شد. که اگر استراحت نکرده باشید بشدت خسته و بی انرژی خواهید بود. من تمام طول مسیر را مشغول فیلم دیدن و موسیقی گوش کردن بودم و وقتی رسیدم، وقتی در مسیر بین فیلادلفیا به سمت هتل بودم چشم هام باز بود اما در واقع خواب بودم!)
یک نکته بی ربط اما جالب: اولین چیزی که به محض ورود به سالن اصلی فرودگاه فیلادلفیا (روبروی گیت ها) نظرم رو به خودش جلب کرد، پرچم ایران و نوشته فارسی «به فیلادلفیا خوش آمدید!» بود.
امیدوارم مطالب ذکر شده مفید واقع شود. مواردی که در این نوشته و ۴ نوشته قبلی این سلسله نوشته بیان شد مربوط به مرحله «تصمیم به پذیرش» تا «پرواز به سمت کشور مربوطه برای شروع سال تحصیلی» بود. نوشته های بعدی مربوط به مراحل بعدی از جمله «اسکان، خریدهای اولیه، افتتاح حساب و ...» و سپس «خرید کتاب و مطالعه و ...» و در نهایت «مطالعه برای آزمون وکالت و ...» و سایر مسائل مرتبطه خواهد بود.
چنانچه سوالی یا دیدگاه و مطلب در مورد این نوشته دارید می توانید در قالب دیدگاه در همین نوشته مطرح کنید. از به اشتراک گذاری داشته های تان پیشاپیش ممنونم و در مورد سوالاتی که مطرح می فرمایید سعی خواهم کرد در اسرع وقت پاسخگو باشم.
موفق باشید و پرواز خوبی داشته باشید...
برخی از نکاتی که در زیر خواهید دید الزامی و برخی صرفا پیشنهادی هستند. پیشنهاد می کنم اول چهار نوشته قبلی را بخوانید و بعد این نوشته را مطالعه کنید. درهرحال شخصا همه موارد را توصیه می کنم انجام بدهید.
واکسن هایی که باید بزنید، جدای از اینکه چه رشته و چه دانشگاهی می روید، احتمالا یکسان هستند. فرمی را که دانشگاه برای من ارسال کردند را برای تان پیوست کردم (نام فایل پیوست: imm_verification.pdf) نام واکسن هایی که باید بزنید لیست شده اند. از انجا که بعضا دوره ای هستند و ممکن هست بین هر دوره شان یک ماه فاصله نیاز باشد، پیشنهاد میکنم در اسرع وقت (که بهتر است بیش از ۶ ماه قبل از زمان اقدام برای پذیرش نباشد که قدیمی محسوب نشوند) اقدام به زدن این واکسن ها کنید و مدارکش را از پاستور دریافت کنید. هروقت دانشگاه فرم واکسیناسیون را برای تان بفرستند می توانید ببرید پاستور و مدارک واسکن هاتون رو نشان بدهید و مهرهایش را بگیرید. البته شاید دانشگاه بپذیرد که بعد از ورودتان به کشورشان واکسن ها را پیگیر شوید و بزنید اما توصیه میکنم تا وقتی ایران هستید هرکاری که می توانید را انجام بدهید و کار کمتری برای خارج نگه دارید. هم حوصله و وقت مناسب تری ست و هم هزینه کمتر.
برنامه ریزی دقیق کنید. حداقل تا شش ماه پیش روی تان را برنامه ریزی کنید. اینکه به محض ورود کجا ساکن شوید. چه وسایلی بخرید. حساب باز کنید. کارت دانشجویی تان را تحویل بگیرید. به دانشگاه بروید و حضور تان را اعلام کنید و اگر مدرکی خواستند، تحویل بدهید. توجه داشته باشید که هرچه زودتر تکلیف ویزای تان را مشخص کنید بهتر هست. چرا که وقتی مطمئن شوید می توانید با خیال راحت اقدام به اجاره منزل کنید. وقتی به ماه های جولای و آگوست نزدیک می شویم خانه های اجاره ای معمولا پر می شوند (خانه ها و مجموعه های خوب منظورم هست) و پیدا کردن مورد خوب سخت خواهد شد. مثلا خود من اجاره نکردم و پس از ورود به آمریکا، تقریبا یک ماه در هتل بودم و تقریبا هرروز چند ساعتی مشغول گشتن برای پیدا کردن خانه خوب و رفتن و بررسی حضوری بودم. (بله مواردی مثل Airbnb و ... هستند اما هم بعضا قیمت ها خیلی فرقی با هتل ندارد و هم بعضا حتی جالب نیستند. حداقل در شهری که من بودم مورد به صرفه و خوبی پیدا نکردم) رزرو و اجاره خانه ها بصورت اینترنتی انجام می شوند و با خیال راحت می توانید اینکار را بکنید. (در اجاره خانه، امکانات جانبی را خیلی مدنظر نداشته باشید. کلابهاز یا باشگاه یا استخر و ... مواردی نباشند که بخاطرشان هزینه زیادتر بخواهید پرداخت کنید. در همین شهری که من هستم یک باشگاه بسیار بزرگ با تمام امکانات هست که برای دانشجویان رایگان هست! چند استخر بزرگ و خوب هست که باز هم برای دانشجویان رایگان هست. برای جشن و ... در کلابهاز هم انقدر همه جا جشن برگزار می شود و همیشه هم دعوت می شوید که هر وقت اراده کنید می توانید براحتی از کلابهاز بقیه مجموعه ها استفاده کنید) کیفیت و فاصله با دانشکده و دسترسی به مراکز خرید را مدنظر داشته باشید.
حساب کتاب های تان را بکنید و بعد بیایید! این حساب کتاب ها هم مربوط به زندگی در خارج و هم انجام کارهای باقی مانده در ایران می شود. اگر فکر میکنید در مدتی که ایران نیستید ممکن است کارهایی پیش بیاید که نیاز به حضور شخص شما دارد، به شخص مورد اعتمادی در حد نیازتان وکالت بدهید. اگر شرکت یا موسسه و ... دارید، کارهای مالیاتی اش را انجام بدهید. اگر دفتر حقوقی شخصی دارید، پرونده ها را مدیریت کنید و در گرفتن پرونده های جدید دقت کنید که تا زمان خاصی پیش ببرید حتی الامکان تمام کنید.
در مورد حساب کتاب های خارج هم خیلی دقت کنید. چندین روز هم کامل وقت بگذارید تا هزینه زندگی در شهری که قصد سکونت در آنجا را دارید پیدا کنید ضرر نکرده اید. ببینید هزینه اجاره ماهانه خانه، خرید خوراک بر اساس نوع خورد و خوراک تان، وسائل اولیه که نیاز خواهید داشت، و هر مورد دیگر چقدر هست. برای یافتن هزینه های زندگی در هرشهری می توانید از افرادی که در آن شهرها زندگی می کنند کمک بگیرید. اینترنت هم می تواند منبع خوبی باشد. برای دیدن هزینه وسائل هم می توانید از سایت فروشگاه های بزرگ استفاده کنید. سایت هایی مثل آمازون و ... در کشورهایی مثل آمریکا سرویس هایی خواهند بود که خیلی استفاده خواهید کرد. فروشگاه هایی مثل والمارت و وایز و ... هم منبع خوبی برای کسب اطلاعات در زمینه قیمت مواد غذایی هستند.
هرچیزی که اسم مدرک دارد را با خودتان داشته باشید. هم نسخه اصل، و هم یک یا دو نسخه ترجمه رسمی کامل! هر برنامه ای که دارید ممکن است مدارک خاص خودش را نیاز داشته باشد. مدارکی که برای دانشگاه نیاز خواهید داشت قبلا (در نوشته های قبلی) بررسی شد. خود دانشگاه هم خواهد گفت که چه مدارکی را خواهد خواست. شرکت در آزمون وکالت نیز شرایط خودش را دارد که یکسری کامل از مدارک خاصی را خواهند خواست. ممکن هست شما برنامه های دیگری داشته باشید که نیاز به مدارک تان داشته باشند. بررسی کنید و ببینید برنامه های تان چیست و متناسب با آنها، به همان تعداد ترجمه رسمی از مدارک تان تهیه کنید و همراه داشته باشید. شاید در قدم اول فکر کنید که هزینه داشتن ترجمه رسمی از مدارک بالاست، اما اگر به این فکر کنید که اگر نیاز پیدا کنید و بخواهید خانواده تان برای تان تهیه و ارسال کنند، هزینه تان چندین برابر خواهد شد.
به دیدار اعضای خانواده بروید. به خویشاوندانی که خیلی دوستشان دارید، سر بزنید. رفتن به کشور دیگر، خصوصا آمریکا، سفر از شهری به شهر دیگر نخواهد بود که در صورت دلتنگی یک بلیت چندهزار تومانی بگیرید و چند ساعت بعد هرجای دیگر کشور که بخواهید باشید. هم بلیت رفت و برگشت گران خواهد بود و هم زمان بر و هم دردسرهای خاص خودش. حتی درصورت قبول تمام این مشکلات، حداقل تا شش ماه قادر به بازگشت نخواهید بود (تا تعطیلات بین دو ترم). پس یک دل سیر به خانواده و بستگان سر بزنید.
قبل از سوار شدن به هواپیما، حتی اگر شده در فرودگاه، یکبار دیگر همه چیز را چک کنید. مطمئن باشید همه موارد را همراه دارید. نیازی به وسائل جزئی و غیرمهم مثل وسائل برقی و ... نیست. اولا برای استفاده از وسائل برقی ای که از ایران می آورید باید تبدیل بگیرید (دو شاخه و ... متفاوت هست) و ثانیا اینکه وسائل با کیفیت زیادی با قیمت مناسب در اینجا هست. چمدان های تان را اول با مدارک و وسائلی که باید بیاورید پر کنید. اگر جای خالی ماند، مواردی را بیاورید که یا خیلی به آنها وابستگی دارید یا واقعا پیدا کردن شان در کشور یا شهر مربوطه غیرممکن یا دشوار هست (مثل کتاب های خاص فارسی ای که برای تان مهم هستند یا لباس های خوبی که دارید یا یادگاری های مهم و یا ...) (بعضا شنیدم که افراد با خودشان انواع مختلف سبزی جات و خوراکی های مختلف می آورند. بعضا حتی چندین کیلو از حجم مجاز چمدان شان را به این موارد تخصیص می دهند! اگر واقعا چیز مهمی ندارید، بحثی نیست، باهرچه می خواهید بارتان را پر کنید. اما اگر موارد مهم تری دارید، نگران سبزی و لواشک و... نباشید. بهرحال پیدا می کنید هر جا بروید
پرواز خوبی داشته باشید. از لحظه ورود به هواپیما تا چندین روز اصلا به خاطرات و ... تان فکر نکنید. بهترین راه برای دلتنگ نشدن این هست که به اهداف و برنامه های بزرگ تان فکر کنید. به اینکه حالا یک قدم به سمت شان نزدیک شده اید و حالا قدم بعدی چیست. اینکه چه کارهایی بزودی جلوی روی تان خواهد بود. اینکه چه باید بکنید تا از اینکه این دوری و سختی را تحمل می کنید یک روز پشیمان نشوید. به اینکه چه وظایفی روی دوش تان هست. اینکه چه قدم های بزرگی می توانید بردارید. و ... (برای آمریکا، احتمالا حدود ۱۸ ساعت یا شاید کمی کمتر یا بیشتر در راه باشید. خوب استراحت کنید. لباس مناسب و راحت تن داشته باشید که کلافه و خسته نشوید.دو سه ساعت قبل از رسیدن به آمریکا در هواپیما اگر تونستید بخوابید. چون نزدیک ۱۸ ساعت در راه خواهید بود و بعد از رسیدن هم چند ساعتی درگیر جابجایی و ... خواهید شد. که اگر استراحت نکرده باشید بشدت خسته و بی انرژی خواهید بود. من تمام طول مسیر را مشغول فیلم دیدن و موسیقی گوش کردن بودم و وقتی رسیدم، وقتی در مسیر بین فیلادلفیا به سمت هتل بودم چشم هام باز بود اما در واقع خواب بودم!)
یک نکته بی ربط اما جالب: اولین چیزی که به محض ورود به سالن اصلی فرودگاه فیلادلفیا (روبروی گیت ها) نظرم رو به خودش جلب کرد، پرچم ایران و نوشته فارسی «به فیلادلفیا خوش آمدید!» بود.
امیدوارم مطالب ذکر شده مفید واقع شود. مواردی که در این نوشته و ۴ نوشته قبلی این سلسله نوشته بیان شد مربوط به مرحله «تصمیم به پذیرش» تا «پرواز به سمت کشور مربوطه برای شروع سال تحصیلی» بود. نوشته های بعدی مربوط به مراحل بعدی از جمله «اسکان، خریدهای اولیه، افتتاح حساب و ...» و سپس «خرید کتاب و مطالعه و ...» و در نهایت «مطالعه برای آزمون وکالت و ...» و سایر مسائل مرتبطه خواهد بود.
چنانچه سوالی یا دیدگاه و مطلب در مورد این نوشته دارید می توانید در قالب دیدگاه در همین نوشته مطرح کنید. از به اشتراک گذاری داشته های تان پیشاپیش ممنونم و در مورد سوالاتی که مطرح می فرمایید سعی خواهم کرد در اسرع وقت پاسخگو باشم.
موفق باشید و پرواز خوبی داشته باشید...