یادداشت کف اخلاقمداری قانونمداری است!

بنام خدا

در مناظره های انتخاباتی برخی ازنامزدان به رعایت اخلاق اسلامی اشاره میکردند که البته بسیار پسندیده بود اما غافل ازآن بودند که رعایت اخلاق اسلامی مبتنی بر رعایت قوانین اسلامی است وبدون آن سخن از اخلاق گفتن بی فایده است . مثلا نامزدی از ساده زیستی مدیران سخن گفت . خوب این امری پسندیده است وعوام فریب نیز هست .مدیری با لباسی ساده در منظر مردم حضور میکند اما در پنهان از قانون گریزان است .آیا این ساده زیستی جز فریب چیز دیگری است. امامان ما در ظاهر لباس آراسته ای داشته اند اما درباطن لباس زیر مندرس بوده ویا ضخیم تا رنج را برخود هموار کند ودرظاهر برمردم ریا وتظاهر نکند . مدیر پیش از هر امر اخلاقی باید قانونمدار باشد و قوانین را مراعات کند .دلسوزی ثمر بخش نیست کمک کردن بفقیران امری مستحسن است اما آنچه ارزشمند وواجب است اجرای قانون است که تصمیم جمعی است .هدف بعثت پیامبر بزرگ ما تکمیل مبانی اخلاق بود ومراد ازآن عقاید واحکام اسلام بود که کامل هم شد . آنچه در فقه اساس کار است انجام واجب وپرهیز از حرام است سپس میتوان به مستحبات ومکروهات پرداخت . پایه اخلاق ادای واجب وپرهیز از حرام است که در جمهوری اسلامی مراد قانون است .پرداخت مالیات ویا جریمه یک امر واجب وقانونی است . تا قوانین اجرا نشود سخن از اخلاق بی فایده است چه قانون وقانونمداری کف ورود به فضای اخلاقمداری است. بزرگان ما در تریبونها مدام از اخلاق میگویند اما درعمل نشان میدهد که اهل قانونمداری نیستند پس پندهایشان برهواست .