قبل از پرداختن به موضوع اصلی، اشاره به این نکات ضروری ست:
مصاحبه موفقیت آمیزی برای تان آرزومندم...
- مصاحبه سفارت یک موضوع کاملا موردی ست. سوالات ثابت پرسیده نمی شود. ممکن است از شخصی سوالات زیادی پرسیده شود و ممکن است از شخص دیگری اصلا سوالی پرسیده نشود و صرفا به مدارک اکتفا شود. هدف این نوشته صرفا اشتراک گذاری تجربه شخصی ست.
- خواستن مدارک نیز موضوعی کاملا موردی ست. ممکن هست هنگام مصاحبه، از شخصی تمام مدارکی که فکرش را هم کنید بخواهند و از شخص دیگری صرفا یکی دو مورد درخواست شود. لذا پیشنهاد می شود هرمدرکی که دارید و فکر می کنید ممکن هست خواسته شود همراه خود ببرید.
- طول مصاحبه نیز موضوعی کاملا موردی ست. ممکن هست مصاحبه فردی صرفا یکی دو دقیقه طول بکشد و مصاحبه شخصی دیگر، طولانی تر باشد. کوتاهی یا طولانی بودن مصاحبه نه نشانه بالا بودن احتمال قبولی ست و نه نشانه بالا بودن احتمالا ردی.
- آفیسری که مصاحبه می کند یک مامور است. یک رابط بین شما و سازمان هایی در آمریکا (بطور خلاصه می گوییم آمریکا). پس اینکه کدام آفیسر با شما مصاحبه کند خیلی در نتیجه مصاحبه تاثیری ندارید (این موضوعی که به اشتباه در خیلی از سایت ها به آن اشاره شده و مثلا می گویند «اگر ارمنستان میری دعا کن به آفیسر کچله یا موو بوره بخوری» که خوب این صحبت اصلا درست نیست. در ادامه و در بخشی که روز مصاحبه خودم را توضیح می دهم نکته کاملا مخالف این جمله ای که در اکثر سایت ها گفته می شود را بیان خواهم کرد). هرچند که اخلاق و منش آفیسر می تواند تاثیر زیادی روی شما داشته باشد (مثل آرامش یا استرس دادن. که این یک تاثیر غیرمستقیم بر نتیجه دارد) اما در نتیجه و خروجی مصاحبه تاثیر مستقیمی ندارد.
- در اسرع وقت اقدام به گرفتن وقت سفارت کنید. شاید نیاز داشته باشید که پذیرش دانشگاه تان قطعی شود و دانشگاه اقدام به ارسال I20 شما کند. اما صرفا با داشتن شماره مورد نظر می تواند کارهای ابتدایی شروع ثبت نام برای وقت سفارت را انجام بدهید و بعدا اطلاعات تان را ویرایش و کامل کنید. وقت های خوب خیلی زود پر می شوند و اگر دیر اقدام کنید احتمال اینکه وقت مناسبی پیدا کنید کم خواهد بود.
- زمانی را انتخاب کنید که اگر بهردلیلی مثل نقص مدارک، غیبت یا هر دلیل دیگری رد شدید بتوانید سریعا برای وقت دیگری اقدام کنید.
- اصولا دانشکده های حقوق در آمریکا دو یا سه هفته زودتر از سایر رشته ها شروع می شوند (دانشگاه خود ما ۱ آگوست شروع شد درحالی که سایر رشته ها ۲۱ آگوست شروع کردند). با داشتن این موضوع در ذهن، اقدام به گرفتن وقت مناسب برای سفارت کنید.
- حتی در صورت قبولی هم تعداد روز خاصی از پیش تعیین نشده که بخواهید مطمئن باشید که در آن برهه از زمان ویزای تان را دریافت خواهید کرد. ممکن هست خیلی زود دریافت کنید (مثل خود من که دو یا سه روز بعد از مصاحبه ام ویزا را گرفتم) و یا ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد (با ذکر این نکته که رد نشدن به معنای قبولی نیست. ممکن هست وارد مرحله Administrative Processing بشوید که این موضوع بین ۲ روز تا ماه ها ممکن است طول بکشد) پس با فرض اینکه یک ضرب هم قبول بشوید، باید طوری وقت سفارت را بگیرید که اگر دریافت ویزای تان چند هفته طول کشید باز هم به موقع به دست تان برسد که بتوانید کارهای جابجایی را پیش ببرید. (من یک اشتباهی که کردم این بود که وقت خیلی بدی را گرفتم. دو هفته قبل از شروع کلاس هام وقت سفارتم بود و اگر بهردلیلی رد میشدم، تا بخواهم وقت دیگری در کشور دیگری بگیرم «چون وقت های ارمنستان پر شده بود» زمان را ازدست می دادم و همه چیز منتفی می شد. خداروشکر همه چیز سریع انجام شد و چند روز قبل از کلاس ها رسیدم)
- اینکه چه سفارتی را انتخاب کنید پاسخ دقیقی ندارد. بعضی سفارت ها وقت خالی زیاد دارند و زودتر می توانید وقت بگیرید و حتی درصورت رد شدن در دفعه اول، خیلی زود می توانید وقت دیگری بگیرید (مثل دوبی). برخی سفارت ها بخاطر کشور مورد نظر، رفت و آمد راحت تری دارد (مثل ارمنستان که ویزا نمیخواهد و به محض ورود به کشور و در فرودگاه مهر مربوطه را روی پاسپورت تان خواهند زد). و موضوعات دیگری که هرکدام مربوط به یک سفارت هست. در واقع هر سفارتی خوبی های خود و کاستی خاص خود را دارد. شخصا سفارت ارمنستان را انتخاب کردم و اگر باز هم برگردم به عقب، همان را انتخاب خواهم کرد
- یک لیست از همه مدارکی که فکر میکنید ممکن هست لازم شود تهیه کنید. برخی از این مدارک در سایت سفارت خانه ها لیست شده اند اما به آنها اکتفا نکنید و هرچیزی که عنوان مدرک دارد را همراه داشته باشید. چند موردی که به ذهنم می رسد را اینجا می نویسم (همه موارد با ترجمه، بجز گواهی های سمینارها) اما دقت داشته باشید که ممکن هست مواردی دیگری باشید که از اینجا قلم افتاده است:
- پاسپورت
- شناسنامه
- کارت ملی
- مدارک تحصیلی (دبیرستان و ... نیاز نیست. اما اگر دیپلم را داشته باشید هم بهتر. صرفا برای محکم کاری)
- ریز نمرات (قبل دانشگاه مهم نیست)
- پروانه وکالت (اگر وکیل هستید)
- مدارک ازدواج (اگر متاهل هستید. و صفحات نشان دهنده فرزندان اگر فرزند دارید)
- رزومه
- اس او پی
- توصیه نامه ها
- آی ۲۰
- تاییدیه مالی بانک (بی اس - بهتر هست حساب به نام شخص دیگری باشد. بعبارتی اینطور جلوه دهد که کسی اسپانسر شماست. مثل پدر، مادر، برادر یا خواهر یا همسر - اینکه به نام خودتان باشد جایی رسما اشاره نشده که مشکلی پیش می آورد اما تجربه دیگران چنین چیزی را نشان می دهد.)
- گواهی هایی سمینار و کارگاه ها و ... (ترجمه نمی خواهد اصولا. اگر موردی مربوط به نفت و گاز و ... هست نیاز نیست بیاورید و حتی در رزومه تان هم اشاره نکنید)
- مدارک مربوط به موسسه یا دفتر و ... (اگر دارید)
- مدارک مربوط به مالکیت اموال غیرمنقول (اگر دارید. این مورد و مورد بالا می توانید در زمینه «تای» خوب باشند)
- مدارک مربوط به واکسیناسیون (که فرم آنرا از دانشگاه گرفتید و واکسن هایش را هم زدید)
- مدارک مربوط به سویس (که موقع گرفتن وقت سفارت می گیرید)
- همه مدارک باید ترجمه رسمی هم داشته باشند. هرچند که آفیسرها به زبان فارسی اصولا مسلط هستند، اما اکثرا مدرک را با ترجمه رسمی خواهند خواست.
- برای گرفتن وقت سفارت باید دلار پرداخت کنید. برای اینکار می توانید از دوستان و آشنایان تان که خارج هستند یا حساب ارزی دارند کمک بخواهید. همچنین می توانید از شرکت های که در قبال دریافت هزینه، حاضر به انجام این کار برای شما هستند کمک بخواهید.
- اگر همسر و فرزندی نیز قرار هست با شما باشند آنها نیز باید همراه شما ثبت نام شوند و مدارک شان نیز همراه شان باشد. (برای جزئیات نوع ثبت نام به سایت سفارت ها رجوع کنید)
- پوشش رسمی و شکیل داشته باشید. (برای خانم ها هم موضوع حجاب نیز کاملا شخصی ست. نه حجاب شما به ضررتان خواهد بود و نه عدمش امتیازی برای تان محسوب خواهد شد. فقط با هر نوع پوششی که می خواهید ظاهر شوید، رسمی و شکیل باشید)
- کمی زودتر از وقت تان آنجا باشید. روند شناسایی و ورود به قسمت مصاحبه چند دقیقه زمان بر خواهد بود و بهتر هست که سر موقع آنجا باشید.
- هر سفارتی در سایتش یک ویدئو درج کرده (اصولا) که دقیقا مراحل ورود به محل مصاحبه را قدم به قدم توضیح می دهند. اما بطور خلاصه به اینصورت خواهد بود که اول از در ورودی وارد حیاط سفارت می شوید و نام شما و ساعت مصاحبه تان بررسی می شود. بعد وارد ساختمان سفارت می شوید و از گیت مربوطه رد می شوید تا به واحد مربوطه وارد شوید. در این قسمت مدارک تان را تحویل می دهید و یک شماره دریافت می کنید و بعد مدارک تان را هم پس می دهند. روی صدنلی ها می نشینید تا شماره تان صدا شود و به قسمتی که شماره اش را نیز می گویند بروید. اینجا مصاحبه شروع می شود.
- شما دانشجو هستید و قرار هم هست بعنوان دانشجو وارد آمریکا بشوید. پس باید بتوانید انگلیسی صحبت کنید. لذا حتی اگر آفیسر به فارسی سلام دادند شما به انگلیسی صحبت را ادامه بدهید. نشان بدهید که انگلیسی صحبت کردن برای تان مشکل نیست.
- در حد سوالی که از شما می شود پاسخ بدهید. (و در تمام پاسخ ها این را مدنظر داشته باشید که باید آفیسر را قانع کنید که برای درس خواند می روید و بر خواهید گشت به ایران)
- حرفی که ضرورتی ندارد را به زبان نیاورید. (ممکن هست بخواهید با پر و بال دادن به بخشی از ویژگی های تان بخواهید حرف هایی بزنید. آفیسر حرف نمی پذیرد. مدرک می خواهد. پس هر جمله ای بگویید از شما مدرک خواهد خواست. پس حرفی نزنید که مدرکش پیش تان نیست.)
- موقع مصاحبه، آفیسر همزمان شروع به تایپ می کند و هر از چندگاهی بطور خاصی به شما خیره می شود و گاهی حتی یهو تمام کارش را کنار می گذارد و فقط به شما نگاه می کند. گاهی حتی طوری رفتار می کند که گویا به شما شک کرده است. اینها همه برای گرفتن یک عکس العمل هستند. در واقع با این کارها می خواهند کمی به شما استرس بدهند یا به رفتارهای تان دقت کنند تا بازخوردی که مد نظرشان هست را بگیرند. پس هول نکنید و با خیال راحت ادامه بدهید. وقتی خودتان هستید و صادقانه همه چیز را بیان می کنید چه اهمیتی دارد آفیسر چه کار میکند. شما به کارتان ادامه بدهید.
- برخی سوالات مهم که از من هم پرسیده شد اینها بودند:
- سلام و احوال پرسی (خیلی مودب و گرم شروع به صحبت کردند آفیسر.)
- بعد بلافاصه رزومه و آی ۲۰ ام را خواستند و گفتند یکم در مورد پذیرشی که گرفتم توضیح بدم.
- بعد تقریبا خط به خط رزومه ام را از من توضیح خواست (رزومه من در یک صفحه خلاصه شده بود تقریبا و بهمین خاطر بررسی کاملش زمان زیادی نمیخواست)
- بعد در مورد موسسه پرسیدند. توضیح دادم. و حتی سایت موسسه را باز کردند و بررسی کردند. و چون فارسی هم بلد بودند کمی خواندند و حتی بخشی که من را معرفی می کرد را پیدا کردند! توضیح کاملی در مورد فعالیت های من و موسسه پرسیدند.
- در مورد خانواده پرسیدند. و اینکه آیا مجردم یا متاهل.
- چون مجرد بودم پرسیدند اگر بهردلیل در آمریکا بخواهید ازدواج کنی چه؟ ازدواج می کنی؟ می مانی؟ یا بر میگردی؟ (که پاسخ من طوری بود که آفیسر قانع شود که من برای تحصیل می روم)
- بی اس را اصلا از من نخواستند (ناگفته نماند یکی از دوستان من بخاطر همین بی اس رد شدند. یعنی حتی بی اس را داد اما چون شک کردند رد کردند. همانطور که گفتم مصاحبه ویزا کاملا موردی ست). حتی وقتی خودم گفتم می خواهید گفتند نه نیازی نیست (البته بهتر بود نپرسم. برای من به خیر گذشت اما خوب همانطور که گفتم درحد سوالی که می پرسند یا چیزی که میخواهند حرف بزنید)
- در مورد انگیزه پرسیدند (چیزهایی که در اس او پی نوشته بودم)
- پرسیدند آیا کسی را چه از خانواده و چه از خویشاوندان در آمریکا دارم؟
- پرسیدند آیا تا حالا به آمریکا سفر کردم؟
- کمی در مورد جزییات گرایش و رشته ای که پذیرش گرفتم پرسیدند.
- پرسیدند آیا در کشور دیگر و یا ایالت دیگری در آمریکا هم اپلای کردم؟ و اینکه اصلا چرا آمریکا و چرا این ایالت یا چرا این دانشگاه؟
- پرسیدند بعد از فارغ التحصیلی برنامه ت چی هست؟ (پاسخ های کلیشه ای که در اینترنت می بینید را نگویید! پاسخ خودتان را بدهید)
- و بعد شروع کردند چند دقیقه ای تایپ کردند. در نهایت پرسیدند وضعیت سربازیم چطور هست و اینکه چطور اصلا به ارمنستان رفتم و چطور میخواهم به آمریکا بروم (که خوب مدارک مربوطه را گرفتند و در نهایت مصاحبه تمام شد و پرونده من رفت برای Administrative Processing. یعنی من درجا قبول نشدم! این حالت از چند روز تا چند ماه طول می کشد. که خوب خداروشکر برای بنده بعد از ۲ یا ۳ روز بعد به حالت Issued تغییر کرد و ویزا رسید.)
- تا روز سفارت شنیده بودم که آفیسر کچل یا مو بور خیلی خوب هستند. اما روزی که من مصاحبه داشتم دقیقا نفر قبلی من با آقای کچل مصاحبه داشت و نفر بعدی من با آقای مو بور. و من با شخصی مصاحبه داشتم که هیچ چیزی در موردش نشنیده بودم. ایشان خیلی مودب و حرفه ای بودند و در نهایت هم ویزای من صادر شد. در مورد شخصی که با آقای مو بور مصاحبه داشتند خبری ندارم اما شخصی که با افیسر کچل مصاحبه داشتند رد شدند! پس اگر شما هم در سایت های دیگر چنین چیزهایی در مورد آفیسرها شنیده اید بگذارید کنار و در روز مصاحبه کاملا خودتان باشید و هرکسی با شما مصاحبه کرد با خیال راحت پاسخ بدهید.
- اینکه می گفتند اطلاعات چندین سال فعالیت و زندگی و همه وابستگان را از ایرانی ها می گیرید را ندیدم. یک مصاحبه کاملا عادی بود و مدارکی که اصولا از همه گرفته می شود هم از همه در ان روز گرفته شد. هیچ کسی (حتی آنها که رد شده بودند) ابراز ناراحتی از اینکه چیز خاصی ازشان خواسته شده نکردند. بلکه هرکدام مشکلاتی داشتند که خودشان هم حس می کردند که احتمال دارد رد شوند.
- اگر سفارت تان ارمنستان هست، محل دریافت ویزا در صورت قبولی را شعبه DHL که نزدیک سفارت هست را انتخاب کنید (فکر کنم در ظلع غربی میدان جمهوری در ایروان بود). این شعبه هرروز مدارک را از سفارت به شعبه و از شعبه به سفارت جابجا می کند. بهمین خاطر خیلی سریع ویزا به آنجا خواهد رسید و می توانید دریافت کنید. اگر قبولی مستقیم بگیرید در اینصورت احتمال اینکه بعد از ۲ یا ۳ روز ویزای تان به این شعبه برسد زیاد هست و در اینصورت می توانید یکی دو روزی را در ارمنستان بگردید و بعد ویزای تان را بگیرید و برگردید. (یادم هست این شعبه نسبت به هتلی که من در آن بودم در فاصله ای بود که من پیاده رفت و آمد میکردم تا هم از هوای خوب آن روزها استفاده کنم و هم الکی هزینه نکنم و درگیر صحبت با افراد نشم. نکته اینجاست که اصولا عوام در ارمنستان انگلیسی و فارسی بلد نیستند. پس بهتره کمتر نیاز به تعامل داشته باشید.)
- اگر ارمنستان می روید و قصد خورد و خوراک دارید خیلی دقت کنید (البته اگر اهل الکل نیستید. چون تقریبا در همه چیز مشروبات الکلی اضافه می شود. این اول حس خودم بود اما وقتی یک بار به شوخی به پیشخدمت هتل که چندین بار از من پرسید که در غذا مشروب هم باشد گفتم «آخه کیو دیدی با غذا الکل مصرف کنه؟» گفت اینجا مشروب کنار همه چیز هست. من دو هفته بیشتر در کل زندگیم در ارمنستان نبودم. پس اطلاعات دقیقی از این کشور ندارم. این صرفا حس من از دو هفته ای بود که آنجا بودم و لازم دانستم بگم. ممکن هست کاملا اشتباه کرده باشم و این طبیعی هم هست) حتی اگر به محتوای پیشفرض داخل یخچال هتل دقت کنید ۳ مورد از ۵ شیشه ای که می بینید مشروبات الکلی هستند. (همچنین چند رستوران ایرانی هست که موردی که من هرشب رفتم فکر کنم رستورانی به نام «آریا» بود که هم کیفیت غذای خوبی داشت و هم پیشخدمت های مودبی داشتند و هم قیمت ها مناسب بود)
- اگر نیاز داشتید در ارمنستان پول چینج کنید، از هتل اینکار را نکنید. ضرر می کنید. (اگر به آن رستوران ایرانی که گفتم رفتید همانجا هم می توانید چینج کنید. برای من که اینکار را کردند. اگر رویه شان عوض نشده باشد هنوز هم اینکار را خواهند کرد. ولی در کل بیرون از هتل بیشتر به نفع تان هست)
مصاحبه موفقیت آمیزی برای تان آرزومندم...
- Next entry in series کلام آخر قبل از پرواز به سمت آمریکا
- Previous entry in series سوالات مصاحبه دانشکده حقوق آمریکا پس از پذیرش اولیه
