بنام خدا
جمهوری اسلامی ایران که درپی انقلاب اسلامی ملت ایران برهبری امام راحل تاسیس شدالگوبرداری از دوفرمان یکی فرمان الهی به پیامبر که درغدیر ابلاغ شد ودیگری فرمان امام عصرع که توسط آخرین نائب ایشان به مردم ابلاغ گردید می باشد.ابتدا اشاره ای کوتاه به آن دوفرمان می کنیم وسپس توضیح مطلب.
یک:فرمان الهی:خداوند به پیامبر خود فرمودند که پیام مرا به مردم ابلاغ کن و پیامبر ص این پیام را در غدیر ابلاغ نمودند این پیام در مورد نصب امام علی ع به جانشینی پیامبر پس از رحلت ایشان بود که پس از رحلت پیامبر مردم درامر خلافت راه دیگری رفتند.
دو:فرمان امام عصرع: امام در نامه ای خطاب به آخرین نائب خویش به امت خویش فرمودند که غیبت کبرای من آغاز ودر این زمان شما در احکام دین به فقهای واجد شرایط مراجعه کنید که ازآن زمان تاکنون فقهای دارای شرایط مراجع دینی مردم مسلمانند.
آنچه در این دو فرمان مشترک است این است که امام یا فقیه دین ازسوی خداوند نصب میگردد که در فرمان غدیر امام علی ع منصوب شدند وپس از ایشان امام حسن وبعد امام حسین وتا امام عصر ع ادامه دارد وبموجب نامه ایشان این امر در فقهای واجد شرایط دنبال میشود تا اینکه خود ایشان ظهور کنندو امر دین را برعهده گیرند.اما مطلب دیگری که از این دو فرمان بدست میاید اینستکه امر خلافت منوط به بیعت مردم است اگر مردم با امام بیعت نمودند خلافت ایشان محقق میگردد که دربرهه ای این امر درمورد امام علی تحقق یافت ودیگر روی نداد تا اینکه در سال 1357 ملت ایران با مرجع دینی خود یعنی امام راحل بیعت کردند وایشان خلافت امت ایران را نیز برعهده گرفتند. می بینیم که در طول 14 قرن دوران اسلام تنها سه دوره این اتحاد خلافت وامامت بوجود آمده است .دوره حکومت پیامبر ص درمدینه دوره 5 ساله امام علی ودوره 8 ساله امام راحل. اما پس از رحلت امام راحل با تغییر قانون اساسی درسال1368شرط مرجعیت از رهبری حذف شدیعنی هر فقیهی که واجد شرایط مدیرتی باشد میتواند به رهبری یا همان خلافت برسد ودوباره تفکیک میان مرجعیت ورهبری وبعبارت دیگر امامت وخلافت بوجودآمد.
با کمی دقت میتوان دریافت که نظام اسلامی ما الگوئی متخذ ازدو فرمان بالا میباشد و بجز سه دوره کوتاه در بقیه زمان ها تفکیک میان امامت وخلافت وجود داشته وهست .نکته باریکتر ازمو اینست که سلسله امامت ازآغاز تا امروز منصوب الهی بوده ومسیر خلافت چون منوط به بیعت بوده است دچار تغییراتی شده است که گاه خلافتی منطبق با حق بوده ودر بیشتر مواقع بناحق تشکیل شده است.
جمهوری اسلامی ایران که درپی انقلاب اسلامی ملت ایران برهبری امام راحل تاسیس شدالگوبرداری از دوفرمان یکی فرمان الهی به پیامبر که درغدیر ابلاغ شد ودیگری فرمان امام عصرع که توسط آخرین نائب ایشان به مردم ابلاغ گردید می باشد.ابتدا اشاره ای کوتاه به آن دوفرمان می کنیم وسپس توضیح مطلب.
یک:فرمان الهی:خداوند به پیامبر خود فرمودند که پیام مرا به مردم ابلاغ کن و پیامبر ص این پیام را در غدیر ابلاغ نمودند این پیام در مورد نصب امام علی ع به جانشینی پیامبر پس از رحلت ایشان بود که پس از رحلت پیامبر مردم درامر خلافت راه دیگری رفتند.
دو:فرمان امام عصرع: امام در نامه ای خطاب به آخرین نائب خویش به امت خویش فرمودند که غیبت کبرای من آغاز ودر این زمان شما در احکام دین به فقهای واجد شرایط مراجعه کنید که ازآن زمان تاکنون فقهای دارای شرایط مراجع دینی مردم مسلمانند.
آنچه در این دو فرمان مشترک است این است که امام یا فقیه دین ازسوی خداوند نصب میگردد که در فرمان غدیر امام علی ع منصوب شدند وپس از ایشان امام حسن وبعد امام حسین وتا امام عصر ع ادامه دارد وبموجب نامه ایشان این امر در فقهای واجد شرایط دنبال میشود تا اینکه خود ایشان ظهور کنندو امر دین را برعهده گیرند.اما مطلب دیگری که از این دو فرمان بدست میاید اینستکه امر خلافت منوط به بیعت مردم است اگر مردم با امام بیعت نمودند خلافت ایشان محقق میگردد که دربرهه ای این امر درمورد امام علی تحقق یافت ودیگر روی نداد تا اینکه در سال 1357 ملت ایران با مرجع دینی خود یعنی امام راحل بیعت کردند وایشان خلافت امت ایران را نیز برعهده گرفتند. می بینیم که در طول 14 قرن دوران اسلام تنها سه دوره این اتحاد خلافت وامامت بوجود آمده است .دوره حکومت پیامبر ص درمدینه دوره 5 ساله امام علی ودوره 8 ساله امام راحل. اما پس از رحلت امام راحل با تغییر قانون اساسی درسال1368شرط مرجعیت از رهبری حذف شدیعنی هر فقیهی که واجد شرایط مدیرتی باشد میتواند به رهبری یا همان خلافت برسد ودوباره تفکیک میان مرجعیت ورهبری وبعبارت دیگر امامت وخلافت بوجودآمد.
با کمی دقت میتوان دریافت که نظام اسلامی ما الگوئی متخذ ازدو فرمان بالا میباشد و بجز سه دوره کوتاه در بقیه زمان ها تفکیک میان امامت وخلافت وجود داشته وهست .نکته باریکتر ازمو اینست که سلسله امامت ازآغاز تا امروز منصوب الهی بوده ومسیر خلافت چون منوط به بیعت بوده است دچار تغییراتی شده است که گاه خلافتی منطبق با حق بوده ودر بیشتر مواقع بناحق تشکیل شده است.
