به نام خدا
آدمی اختیار دارد در انزوا زندگی کند راهب وزاهد باشد در هر جا که میخواهد بزید کسی نمیتواند معترض ویا متعرض او گردد اما زمانیکه در جمع قرار میگیرد باید از نظر اکثریت تبعیت کند واگر امکان پیروی ندارد ازجمع خارج شود .تصمیم جمع جایگزین تصمیمات فردی است .گاه در امر مهمی میزان نصاب اکثریت افزون میشود تا اراده جمع به عقلانیت نزدیکتر شود .
همین حکم درباره کشورها جاری است .جامعه جهانی متشکل از 200 کشور است وهرکدام بدون توجه به بزرگی وکوچکی رای مساوی دارند بنابراین اگر جمع جهانی تصمیمی گرفت باید بدان احترام گذاشت وپذیرفت واگرمشکلی درپذیرش هست میتوان درخواست تسهیلات بیشتر یا استثنا از مقررات را نمود.
احترام به مصوبات بین المللی موجب کسب اعتبار است ونشانه قابلیت همزیستی در جامعه جهانی است .
دولت ایران در طول 4 دهه انقلاب خود بسیاری از مصوبات را پذیرفته است اما در برخی دچار مشکل هست. اراده جمع آثار مثبتی دارد ونمیتوان خودرا ازجمع جهانی کنار کشید .نقاط مثبت پیوستن به مقررات جهانی بیش از نقاط منفی آنست و قطعا مصوبه ای صددرصد موافق طبع ما یافت نمیشود.
ممکن است تصور شود که در مصوبات جهانی مثلا صهیونیزم ویا آمریکا موثر بوده باشند اما فرار از این مصوبات به بهانه یادشده مارا نجات نمیدهد وبرعکس حضور ما درآنها میتواند موجبات اصلاح آنهارا فراهم کند . بعنوان نمونه میبینیم که حضور ما دربرجام ویا دادگاه بین المللی لاهه موجب گردیده که آمریکا خودرا ازآندو بیرون کشد واین خود موفقیت بزرگی برای ماست وسرشکستگی برای آمریکا
فرار از مصوبات حقوق بشر سازمان ملل وازجمله (فاتف) نیز دردی دوا نمیکند وتلاش مخالفان مشت برهاون است وبزودی خواهند یافت که بهمان گرفتاری ابرقدرت آمریکا دچار میشویم .
بیائیم با جهان سر سازگاری داشته باشیم ونگران شکست انقلابمان نباشیم چه پشتیبان اراده جمع خداوند متعال است.
آدمی اختیار دارد در انزوا زندگی کند راهب وزاهد باشد در هر جا که میخواهد بزید کسی نمیتواند معترض ویا متعرض او گردد اما زمانیکه در جمع قرار میگیرد باید از نظر اکثریت تبعیت کند واگر امکان پیروی ندارد ازجمع خارج شود .تصمیم جمع جایگزین تصمیمات فردی است .گاه در امر مهمی میزان نصاب اکثریت افزون میشود تا اراده جمع به عقلانیت نزدیکتر شود .
همین حکم درباره کشورها جاری است .جامعه جهانی متشکل از 200 کشور است وهرکدام بدون توجه به بزرگی وکوچکی رای مساوی دارند بنابراین اگر جمع جهانی تصمیمی گرفت باید بدان احترام گذاشت وپذیرفت واگرمشکلی درپذیرش هست میتوان درخواست تسهیلات بیشتر یا استثنا از مقررات را نمود.
احترام به مصوبات بین المللی موجب کسب اعتبار است ونشانه قابلیت همزیستی در جامعه جهانی است .
دولت ایران در طول 4 دهه انقلاب خود بسیاری از مصوبات را پذیرفته است اما در برخی دچار مشکل هست. اراده جمع آثار مثبتی دارد ونمیتوان خودرا ازجمع جهانی کنار کشید .نقاط مثبت پیوستن به مقررات جهانی بیش از نقاط منفی آنست و قطعا مصوبه ای صددرصد موافق طبع ما یافت نمیشود.
ممکن است تصور شود که در مصوبات جهانی مثلا صهیونیزم ویا آمریکا موثر بوده باشند اما فرار از این مصوبات به بهانه یادشده مارا نجات نمیدهد وبرعکس حضور ما درآنها میتواند موجبات اصلاح آنهارا فراهم کند . بعنوان نمونه میبینیم که حضور ما دربرجام ویا دادگاه بین المللی لاهه موجب گردیده که آمریکا خودرا ازآندو بیرون کشد واین خود موفقیت بزرگی برای ماست وسرشکستگی برای آمریکا
فرار از مصوبات حقوق بشر سازمان ملل وازجمله (فاتف) نیز دردی دوا نمیکند وتلاش مخالفان مشت برهاون است وبزودی خواهند یافت که بهمان گرفتاری ابرقدرت آمریکا دچار میشویم .
بیائیم با جهان سر سازگاری داشته باشیم ونگران شکست انقلابمان نباشیم چه پشتیبان اراده جمع خداوند متعال است.
