واژه "وتو" از نظر لغوي به معناي خودداري از تصويب امري مي باشد.
اين واژه از ريشه لاتين به معني "من مخالفت مي كنم" گرفته شده و در عرصه سياست اعم از داخلي و خارجي از كاربرد زيادي برخوردار شده است.
از آنجا كه وتو كنندگان اعم از داخلي يا بين المللي بر مبناي مقررات مصوب از اين اختيار برخوردار شده اند معمولاً از آن به عنوان "حق وتو" ياد مي شود.
اگرچه استفاده از حق وتو در بسياري از نظام هاي سياسي جهان براي برخي مقامات و نهادها در نظر گرفته شده است اما معروفترين عرصه كاربرد اختيار وتو نظام تصميم...
اين واژه از ريشه لاتين به معني "من مخالفت مي كنم" گرفته شده و در عرصه سياست اعم از داخلي و خارجي از كاربرد زيادي برخوردار شده است.
از آنجا كه وتو كنندگان اعم از داخلي يا بين المللي بر مبناي مقررات مصوب از اين اختيار برخوردار شده اند معمولاً از آن به عنوان "حق وتو" ياد مي شود.
اگرچه استفاده از حق وتو در بسياري از نظام هاي سياسي جهان براي برخي مقامات و نهادها در نظر گرفته شده است اما معروفترين عرصه كاربرد اختيار وتو نظام تصميم...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
