به نظر بنده در مورد اول هر دو طرف قرارداد شرایط و ضوابط آن را تعیین می کنند ولی در دسته دوم یک طرف عقد، شرایط را تعیین می کند و طرف دیگر فقط آن را قبول می کند.
با تشکر،
به نظرم می رسد، می توان نظر آقای حبیب زاده را اینطور توضیح داد:
قراردادهای با گفت گوی آزاد، قرارداد هایی هستند که دو طرف نخست با گفت گوی آزاد درباره ی حقوق و تعهدات خود به توافق می رسند آنگاه عقد بر اساس همان تراضی منعقد می کنندو و متعاقدین در شرایط تقریبا مساوی قرار دارند.
اما در قرارداد های الحاقی، طرف ایجاب با داشتن قدرت اقتصادی و در انحصار داشتن کالا و خدمات، شرایط و آثار قرارداد را از پیش تعیین می کند و طرف دیگر به دلیل نیاز مبرم به ناچار آن را می پذیرد. مثل قرارداد استفاده از آب.