پرسش و پاسخ تفاسخ ، اقاله نیست !!!

[121mehdi]

تفاسخ ، اقاله نیست !!!
برای اثبات این نظر میابیست به مبنای بحث یعنی " فسخ " رجوع نمود. به این معنا که ابتدا به بررسی تعریف مربوط در قوانین و کتب فقهی و سپس به استنتاج پرداخت.
در قوانین و کتب فقهی فسخ ، انشای یك‌طرفه انحلال قرارداد و تعهد می‌باشد،یعنی این‌كه یك طرف به طور مستقل می‌تواند حق فسخ خود را اعمال نماید، بدون این‌كه نیازی به رضایت طرف دیگر باشد که به این عمل ایقاع گفته می‌شود.
با توجه به تعریفی که از فسخ بیان نمودیم ، میتوان گفت هر گاه اعمال اراده طرفین عقد بر فسخ به صورت همزمان امکانپذیر باشد . تفاسخ گفته میشود . و این انطباق زمانی دو حق فسخ با یکدیگر ، تاثیری بر شرایط و اثار قانونی هر فسخ نخواهد داشت ، در واقع در تفاسخ عمل حقوقی نیازمند اراده متقابل نیست و صرفا دو حق فسخ در یک زمان قابل اعمال میباشد .
با مبنا قرار دادن مطالب فوق در مورد فسخ و تفاسخ و همچنین ماهیت اقاله در قوانین جاری اینچنین استنباط میگردد که ؛
اولا )))
مبنای فسخ
ممكن است مبتنی بر حقی است كه یا به وسیله توافق طرفین در عقد ایجاد شده است
یا به وسیله حکم مستقیم قانون به وجود آمده است و این حق برای یكی از طرفین یا هر دو یا شخص ثالث می‌باشد.
مبنای اقاله
اقاله نیازی به توافق سابق و یا حکم قانون ندارد و در هر مرحله از اجرای عقد و تعهد قابل توافق بین طرفین میباشد

ثانیا )))
اثر فسخ
نسبت به آینده است و فسخ موجب می‌شود كه عقد از زمان انشای فسخ منحل گردیده و آثار آن قطع شود و اثری نسبت به گذشته ندارد.
اثر اقاله
را میتوان به زمان قبل از اقاله نیز تسری داد .

ثالثا)))
فسخ ایقاع است
تفاسخ جمع دو ایقاع است جمع دو ایقاع هرگز یک عقد و قرار داد جدید را را تشکیل نمی دهد
اقاله میتواند عقد و قرارداد جدید باشد
که با انحلال کامل یا بخشی از عقو تعهد قبلی به تشکیل تعهد جدیدی بیانجامد و بر اساس ماده 10 قانون مدنی لازم الاجراست

رابعا)))
حق فسخ و به تبع ان تفاسخ قابل انتقال به وراث میباشد
ولی اقاله تنها بین متعاقدین صحیح است
تعارض در رویکردی که اقاله و تفاسخ را یکی دانسته در اینجا بخوبی اشکار میگردد که اگر وراث یکی از طرفین حق فسخ داشته باشند و برای طرف دیگر عقد هم حق فسخ ایجاد گردد . ان معامله قابل فسخ نمی باشد .چون وجود حق فسخ برای طرفین عقد میشود تفاسخ !!!!
به فرموده شما تفاسخ همان اقاله است
و اقاله تنها بین متعاقدین صحیح است !!!! و در فرض مورد اشاره یکی از متعاقدین فوت نموده و وراث وی دارای حق فسخ هستند .
#مهدی_همتی

 

[jafar]

به نام خدا
انحلال قرارداد به اعتباراراده دو طرف به سه نوع تقسم میشود:1-بادواراده(اقاله)2-بااراده یکی ازطرفین(فسخ)3-بدون اراده طرفین (انفساخ)
بنابراین فسخ بهم زدن عقداست بایک اراده که اصطلاحا خیارمیگویند،اما اقاله یا تفاسخ منحل ساختن عقدباتراضی میباشد.اما رد نظریه شما:تفاسخ رااعمال اراده طرفین عقددر منحل ساختن بطور"همزمان "دانسته اید!همانطورکه میدانید تفاسخ مصدرباب تفاعل میباشد ومعنای رایج این باب درادبیات عرب "مشارکت" میباشدنه همزمانی!مثال: تعاونوا علی البروالتقوی یعنی یکدیگررا برنیکوکاری وپرهیزگاری یاری کنید،خب سوال طبق نظر شما معنای این آیه چی میشه؟
درتعریف اقاله هم "تراضی" وجود دارداین لغت هم از ریشه رضی میباشد،اگراین لغت را درباب تفاعل صرف کنیم میشه تراضی،پس درتراضی هم نوعی مشارکت وجوددارد.بنابراین تفاسخ مشارکت یا تراضی در انحلال عقد میباشد نه جمع دو حق فسخ!یاهمزمانی
2-ایراددوم: بین "مبنا"و" منبع" تفاوت میباشد منبع خیارات یا قانون است یا اراده اما مبنای خیارات،لاضرر میباشدومبنای اقاله حکومت اراده میباشد ومنبعش قانون.سوال آیا مبنای مسولیت مدنی بامنبعش یکی است؟
3-ایراد سوم:همانطور که ذکر شد فسخ واقاله هردو ازاسباب انحلال هستند ومیدانیم انحلال اثر قهقرایی ندارد،واین دراقاله هم اثرش محرز شده درماده287،لذا اگرنگارنده برای نظرشون مستندی دارند ذکربفرمایند
4-ایرادچهارم :اقاله عقد به معنای واقعی نیست ودر بعضی موارد احکام ویژه خود را داردمثلا اگراقاله عقد وقراردادجدید است آیا قابل فسخ میباشد این معامله جدید؟منتهی مصطلح است که میگوییم عقد است ولی درواقع عقد به معنای واقعی نیست.

 

[121mehdi]

بنام خدا
با سلام و عرض ادب و با سپاس از دوست گرامی که مطلب را مورد نقد قرار داده اند .
در پاسخ به دوست عزیز که چهار مورد را بیان نمودند ، معروض است ،
مورد اول -
فرموده اید تفاسخ ریشه در مشارکت دارد و نه همزمانی !!
به صرف اینکه مشارکت را مورد اشاره داده اید تعارضی با ادعای بنده ندارد . اما در همین مشارکت یک خصوصیت الزامیست و ان همزمانی در وجود دو اراده میباشد . اساسا اراده بر فسخ طرفین ، اگر همزمان نباشد ، اراده فسخ مقدم موجب انحلال عقد خواهد بود و دیگر عقدی وجود ندارد که اراده دومی ایجاد و موثر گردد.

مورد دوم - ارتباطی با بحث ندارد و قطع نظر از مطلب اینجانب نکته مورد اشاره شما صحیح است

مورد سوم - مستند به ماده 285 ق . م که اشعار میدارد ،
ماده۲۸۵ – موضوع اقاله ممکن است تمام معامله واقع شودیافقط مقداری ازموردآن .

مورد چهارم - در پاسخ به سوالی را مطرح فرمودید با استناد به ماده 285 نه میتوان گفت اقاله عقد است و نه میتوان گفت اقاله عقد نیست . و این موضوع تاکنون مورد بررسی تحلیلی قرار نگرفته است . اما نظر اینجانب که در مطلب امده است اقاله را عقد دانستم . و در مورد قابلیت فسخ ان باید قائل به تفکیک باشیم . در مواردی که
1-تمام مورد معامله مورد اقاله است
2- مقداری از مورد معامله . مورد اقاله است . ----- در این مورد مجددا تفیکیک میبایست قائل بود که مجال ان نیست و در صورت تمایل به بحث اینجانب نظر خود را مستقل از این پست بیان مینمایم و به مباحثه خواهیم پرداخت .

با سپاس از شما دوست گرامی

 

[jafar]

با سلام خدمت دوست عزیز
همانطور که قبلا عرض کردم از لفظ "تفاسخ" همزمانی صرفا بر نمی آیدبه این دلایل:1-هم در ادبیات عرب هم در فرهنگ دهخدا معنای این لفظ موافقت،مشارکت میباشدحال اگرمستندی دارید که نشان میدهد نظر شما حاکم است ذکربفرمایید
2-یکی ازارکان تشکیل عقدتوافق دو اراده است،"توافق دو اراده هم مصدرتفاعل میباشد یعنی با همکاری هم عقدتشکیل میشودحال سوال اینجاست اگر طبق نظر شما همزمانی ملاک است آیا به صرف گفتن ایجاب،قبول باید همزمان ملحق بشود؟یا اعم ازهمزمانی یا باتاخیر؟در اقاله هم که تراضی برانحلال عقداست چون رضایت طرفین شرط است تفاسخ یا تقایل میگویند.در این موارد به نظر میرسد آنچه مهم باشد تراضی است ازواژه تفاسخ هم چنین بر میآید نه اینکه بگوییم انطباق همزمان دو حق. ثانیا الفاظی مثل تواففق،تراضی، تقابل،توالی زیادبکاررفته درحقوق خب طبق نظر شما معانی این ها چیست؟
3-مورد سوم که استنادبه285کردید نفهمیدم!موضوع اقاله عقدی است که باانشای اقاله ازبین میرودخب وقتی اینطور است طبیعتا ازهمان زمان آثار عقد براون بارمیشود که درماده287هم نتیجه اش آمده.حال شما چطور از285اثرقهقرایی اقاله رامتوجه شده اید؟
4-اون موردی که ذکرکردم منظورم اینه که اختلاف است چون درفقه بعضی ها اقاله روفسخ میدانند. همانطور که دکترین گفته اند عقدی است باویژگی های خاص خودوفقط درقصد ورضا واهلیت با عقودمشترک است ونه کاملاچون درعقوداصولا حق فسخ میباشد،اصل نسبی بودن هست اما اقاله مخصوص طرفین.
موفق باشید