ماده 17 قانون مجازات اسلامی میگوید: «مجازات بازدارنده، تأدیب یا عقوبتى است که از طرف حکومت به منظور حفظ نظم و مراعات مصلحت اجتماع در قبال تخلّف از مقررات و نظامات حکومتى تعیین میگردد، از قبیل حبس، جزاى نقدى، تعطیل محل کسب، لغو پروانه و محرومیت از حقوق اجتماعى و اقامت در نقطه یا نقاط معین و منع از اقامت در نقطه یا نقاط معیّن و مانند آن.
منظور از مجازاتهاي تعزيري، مجازاتي است كه اصل آن در شرع مقدس اسلام پيش بيني شده است، گرچه ميزان آن به عهده حاكم شرع گذاشته شده است؛ يعني، حرام بودن فعل ارتکابي، در شرع مقدس آمده باشد مانند: رشا و ارتشا. ولي منظور از مجازاتهاي بازدارنده ، مجازاتي است كه در شرع مقدس اسلام پيش بيني نشده بلكه به منظور حفظ نظم و مراعات مصلحت اجتماع در قبال تخلف از مقررات و نظامات حكومتي، از سوي حكومت، حسب مقتضيات زمان و مكان ، در نظر گرفته ميشود (مانند جرايم راهنمايي و رانندگي و مجازات جرايم قاچاق و حمل و نگهداري سلاح و ....