امکان رسیدگی به گواهی شهود در دادگاه تجدیدنظر

[Faranak-Amini]

آیا در صورتی که مستند رأی دادگاه، گواهی گواهان باشد و یکی از جهات تجدیدنظرخواهی ایراد شهادت شهود باشد، آیا دادگاه تجدیدنظر می تواند به لحاظ تلقین دانش گواهان بدون ذکر سبب و دلیل، رأی صادره را نقض کند؟

 

[حامد عظیمی]

آیا در صورتی که مستند رأی دادگاه، گواهی گواهان باشد و یکی از جهات تجدیدنظرخواهی ایراد شهادت شهود باشد، آیا دادگاه تجدیدنظر می تواند به لحاظ تلقین دانش گواهان بدون ذکر سبب و دلیل، رأی صادره را نقض کند؟

الف) نظر اکثریت : نظر به اینکه به دلالت ماده 241 قانون آیین دادرسی مدنی، تشخیص ارزش و تأثیر گواهی با دادگاه است و این مقررات با استناد به ماده 356 این قانون، در دادگاههای تجدیدنظر نیز لازم الرعایه است و به استناد بندهای (الف و ب) ماده 348 همین قانون، دو مورد از جهات تجدیدنظرخواهی ادعای عدم اختیار مستندات دادگاه و فقدان شرایط قانونی شهادت شهود می باشد و دادگاه تجدیدنظر نیز اجازه بررسی شهادت شهود را دارد و در صورتی که شهادت شهود را فاقد ارزش تشخیص دهد، می تواند آن را از عداد دلایل خارج دانسته و اگر دلیل دیگری نباشد، رأی صادره را نقض کند. ب) نظر اقلیت : تلقینی بودن یا داشتن شهادت شهود از جمله شرایط شهود است نه از مواردی که محکومٌ علیه حق ایراد داشته باشد و تشخیص ارزش گواهی با دادگاه بدوی است و دادگاه تجدیدنظرنمی تواند شهادت شهود را از دلایل خارج و در نتیجه رأی را نقض کند. ج ) نظر کمیسیون : علی الاصول با لحاظ اصل 166 قانون اساسی رأی صادره از محاکم اعم از بدوی و تجدیدنظر، باید مستدل و مستند به مواد قانونی و اصولی باشد که بر اساس آن حکم صادر شده است. دادگاههای تجدیدنظر با ورود در ماهیت دعوا باید به ادعای عدم اعتبار شهادت شهود رسیدگی کنند و در صورت احراز صحت ادعای تجدیدنظرخواه، با ذکر اسباب موجهه حکم، رأی تجدیدنظر خواسته را نقض کنند. بنابراین، رأی اکثریت صائب تشخیص داده می شود.( از شست قضایی دادگستری شفت، مرداد 88 - به نقل از مأوی )