داوری در اصطلاح قضایی به فعل داور گویند. در فقه آن را تحکیم یا حکومت (حکومه) گویند. آنکه ارجاع به داوری می کند او را محکوم گفته و به خود داور نیز قاضی تحکیم گویند. همچنین داور به کسی گویند که طرفین منازعه، اختلاف خود را به تراضی نزد وی مطرح کرده و تعهد به پذیرش و اجرای نظر وی می کنند. با انتخاب و راضی طرفین، نصی داور کامل است. مهمترین ویژگی ای که در تعریف داوری مبنا قرار می گیرد قضاوت خصوصی است.