آخرین ارسال‌ها

خوش آمدید

اگر شناسه کاربری دارید، خواهشمندیم وارد شوید، اما اگر تاکنون شناسه ای نساخته اید، برایگان به خانواده +۲۰ هزار نفری دادپرور بپیوندید.

یادداشت پله پله تا ادامه تحصيل در آمريکا

این نوشته بخشی از گردآورد "زندگی حقوقی در آمریکا (ادامه تحصیل، آزمون وکالت، و ...)" است.
قبل از هرچیز امید داشته باشید. توکل کنید و تلاش کنید و امیدتون رو از دست ندید:
  • وقتی تصمیم گرفتم، خیلی ها گفتند بیخیال شو. باید کلی مقاله بنویسی کلی رزومه عجیب داشته باشی و... شدنی نیست. تازه لیسانست هم از دانشگاه آزاده ارشدت هم پایان نامه نداشتی و سمینار داشتی و بعدش هم کلا چیزی که خوندی حقوق ایران بوده بدرد اونا نمیخوره که. باز مهندسی پزشکی ای چیزی بود یه چیزی!!
  • وقتی جدی تر شدم دیدم دانشگاهی که دوست دارم پذیرش بگیرم 50 هزار دلار هزینشه! همه گفتند از کجا میخوای بیاری!
  • کمی که گذشت در آزمون تافل نمره ای که انتظارش رو داشتم کسب نکردم و وقتی هم برای شرکت مجدد نداشتم. همه گفتند دیگه منتفیه.
  • یکم بعدش آقای ترامپ رییس جمهور آمریکا شد و دستور اجرایی اول رو داد. همه گفتن دیگه عمرا نمیتونی بری!
  • دستور اول رد شد. اما بعد از مدتی دستور اجرایی دوم صادر شد و همه گفتند ببین کل این دو کشور چپ افتادند زور نزن شدنی نیست دیگه!
  • تمام تلاشم رو کردم. و در نتیجه:
    • دستور اجرایی دوم آقای ترامپ هم باطل شد.
    • دو دانشگاه به من پذیرش دادند.
    • بخاطر نداشتن مدرک زبان ولی بخاطر داشتن رزومه و SOP خوب قرار مصاحبه گذاشته شد و مصاحبه هم موفقیت امیز بود.
    • دانشگاه آمریکا که 50 هزار دلار هزینه ش بود 38 هزار دلار اسکالرشیپ داد!
    • کارهای اداری دانشگاه ها بطور باورنکردنی ای سریع انجام شد و پذیرش و ... در عرض یک هفته داده شد (2 پذیرش در یک هفته)
    • کارهای گرفتن معافیت و وقت سفارت و ... هم سریع انجام شد و سفارت هم در همان مصاحبه اول نامه پذیرش داد و ویزا صادر شد.
    • دانشگاه بخاطر اینکه من مجبور به سفر به کشور دیگه ای بخاطر مصاحبه ویزا شدم 2 هزار دلار دیگه به اسکالرشیپم اضافه کرد!
    • خانه های بسیار خوب و پر امکانات با قیمت های خیلی منطقی و متوسط در اطراف دانشگاه بود (که توسط خود دانشگاه معرفی شده بودند) و به این ترتیب مشکل مسکن هم با منطقی ترین هزینه رفع شد.
    • و من الان آمریکا، پنسیلوانیا، مشغول ادامه تحصیل هستم :) پس هرگز نا امید نشید و دست از تلاش بر ندارید!
⚠ این نوشته داستان وار هست. یعنی من در هر دوره اتفاقای که افتاده را نوشتم. لذا کمی طولانی و بی چهارچوب هست. پس اگر وقت و حوصله کافی دارید نوشته را بخوانید. و پیشنهاد میکنم یک فایل Word باز کنید و هرجا نکته ای رو دیدید یادداشت برداری کنید. چون در هر مرحله من پروسه انجام کارها را کمی توضیح میدم و یاد داشتن اونها میتونه در پروسه ای که شما هم طی خواهید کرد کمک تون کنه. (پیشنهاد میکنم این نوشته را پرینت بگیرید و هرجا که نکته داشت هایلایت کنید و برنامه تون رو مرتب کنید. هرجا هم سوالی پیش اومد در بخش دیدگاه های همین نوشته مطرح کنید تا من و بقیه در فرصت مناسب رسیدگی کنیم و پاسخ مناسب را در صورت داشتن اطلاعات کافی بدیم.) ناگفته نماند که چند نوشته دیگر پست خواهم کرد و در هرکدوم به طور اختصاصی، یک موضوع را بررسی خواهم کرد و اطلاعات جزئی در موردش درج خواهم کرد.

usa-law.png
شروع:
شاید برای شما هم این اتفاق افتاده باشه که بعد از یک مقطعی تصمیم بگیرید برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برید. شاید این تصمیم به ادامه تحصیل اصلا بهانه باشه و هدف اصلی تون چیز دیگه باشه. اما بهرحال ساده ترین راه رو اقدام برای ادامه تحصیل دیده باشید.

و خوب بعدش که کمی جدی تر میشید شروع به تحقیق کنید. اما بعد از گذشت چند روز دیدید که هیچ اطلاع دقیقی بدست تون نیامد و در واقع مسیرتون اصلا روشن نشد. این کاملا طبیعیه. من هم چند سال قصد داشتم برای ادامه تحصیل به آمریکا برم و کلی هم تحقیق کردم. اما چیز بدرد بخوری بدستم نیامد. بعدش که در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران قبول شدم فکر کردم حالا دیگه اطلاعات دقیقی از اساتید میگیرم. حداقل از اونهایی که خارج درس خوندن و اومدن. (زهی خیال باطل!)

اما بهرحال هستن آدم هایی که گاهی توو زندگی پیدا میشن و آدم رو راهنمایی میکنن. و گاهی هم ابزارهایی هست که خیلی میتونن مفید واقع شن. در این وبلاگ قصد دارم تقریبا تمام قدم ها برای شروع تا پیگیری و در نهایت گرفتن پذیرش در یک کشور خارجی (که برای خودم آمریکا هست) و همه و همه مسائل مرتبط از لحظه ای که خونه نشستید و تصمیم میگیرید برید خارج درس بخونید تا لحظه ای که میایید آمریکا توی خونه میخوابید که صبح پاشید سرکلاس رو توضیح بدم تا اکثر سوالات تون (اگر نگم همه سوالات تون) پاسخ داده شه و از همین امروز شروع کنید به برداشتن قدم هاتون. به امید رسید به هدف هاتون.

(من چند روز پیش شروع کردم به نوشتن این وبلاگ نوشته. اما در حالت پیشنویس ذخیره کردم. الان 26 شهریور 1395 هست و مطلب را ویرایش کردم و دارم این جمله را مینویسم. هرروز که قدمی بردارم این نوشته را بروز می کنم و روزی که اولین جلسه دانشگاهم در آمریکا رو شرکت کردم و عصر برگشتم خونه، آخرین جمله مطلب را خواهم نوشت و این مطلب را از حالت پیشنویس به حالت منتشر شده تغییر میدم تا همه بتونید بخونید و بهره ببرید.)

در تاریخ 10 شهریور 1395:
  • قبل از هرچیز رفتم به خیابون انقلاب و از یک کتاب فروشی مخصوص کتب زبان های خارجی، این کتاب ها را خریدم:
    • Barron's Essential Words For The TOEFL - یک جلد هست بهمراه CD
    • کتاب Lecture Ready 3 - سه جلد هست بهمراه CD و DVD
    • 400 Must-Have Words For The TOEFL - یک جلد هست بهمراه CD
    • Longman Preparation Course For The TOEFL iBT Test - یک کتاب قطور و بزرگ بهمراه DVD
    • TOEFL Practice Online - که بهش TPO هم میگن. همیشه آخرین نسخه را بخرید. بهمراه DVD
    • Delta's Key For The TOEFL iBT - کتاب قطور بهمراه DVD
  • بعد از دو روز، وارد سایت ETS شدم و یک زمان مناسبی را برای آزمون تافل iBT در شهر تهران انتخاب کردم و با پرداخت 210 دلار ثبت نام کردم (سایت مربوطه: TOEFL: Home) اگر خودتون حساب ارزی ندارید که بتونید دلار واریز کنید میتونید ویزا کارت بخرید و یا اصلا از شرکت هایی که پرداخت های ارزی میکنن کمک بگرید. (تاریخ آزمون تافل من 6 آذر 1395 شد)
از این کتاب ها عکس هم گرفتم که با ظاهرش آشنا شید که موقع خرید راحت تر باشید. تصویر این کتاب هارو میتونید در زیر ببینید:

Dadparvarphoto_2016-09-16_02-58-38.jpg.png

Dadparvarphoto_2016-09-16_02-58-31.jpg.png

Dadparvarphoto_2016-09-16_02-58-27.jpg.png

Dadparvarphoto_2016-09-16_02-58-19.jpg.png

دقت داشته باشید که با توجه به کشوری که می خواهید برید و همچنین دانشگاه مربوطه، ممکنه لازم شه آزمونی غیر از تافل بدید. پس این موضوع رو حتما پیگیری کنید که یه موقع ضرر نکنید.

بعدش شروع کردم مرتب و منظم این کتاب ها را مطالعه کنم. بسته به سطح زبان تون و زمان آزمون تون و مسائل دیگه، ممکنه ترتیب و چگونگی مطالعه تون با من فرق کنه. بهمین خاطر دیگه توضیح نمیدم که من چطور خوندم. شما بررسی کنید ببینید چه ترتیب و روشی براتون مناسب تره همونطوری مطالعه کنید. (برای آشنايی با آزمون تافل و یادگیری یک سری نکات مفید، این کلاس آنلاین رو که رایگان هم هست و خود سایت تافل از طریق ایمیل معرفی کرده بود رو هم ثبت نام کردم: TOEFL® Test Preparation: The Insider’s Guide تا الان که هفته دومش رسیده میتونم بگم مفیده و تا آخرش رو شرکت خواهم کرد. اگر تمایل داشتید شما هم میتونید ازش استفاده کنید)

در تاریخ 26 شهریور 1395:
از امروز تا هفته آینده برنامه دارم تا 10 دانشگاهی که مدنظر دارم را انتخاب کنم که برای اپلای این دانشگاه ها اقدام کنم (طبیعتا نباید صرفا یک دانشگاه رو انتخاب کرد. چون بهردلیل ممکنه رد کنن و اونوقت همه چیز تمومه! پس من تصمیم گرفتم 10 دانشگاه رو انتخاب کنم)

برای این موضوع، شروع کردم به جمع آوری اطلاعات در مورد دانشگاه های آمریکا. این سایت بهترین دانشگاه های آمریکا رو به ترتیب رتبه ای که دارند نوشته. تقریبا هر اطلاعاتی هم که در موردشون ممکنه لازم شه را ارائه کرده: The Best Law Schools in America, Ranked
(من بررسی هام رو انجام میدم و احتمالا آخر هفته بیام و مطلب را ویرایش کنم و بگم چه دانشگاه هایی را انتخاب کردم و برنامه های بعدیم رو بنویسم. پس فعلا این هفته ای که داره میاد رو قراره صرف گزینش دانشگاه هایی که مدنظر دارم کنم. توی این گزینش مسائل مختلفی قطعا تاثر خواهد داشت. مثل هزینه، شهری که دانشگاه هست، هزینه زندگی در اون شهر، تسهیلات اون دانشگاه، و...)

در تاریخ 9 آذر 1395:
امروز مجددا وقت کردم کمي اين نوشته را بروز کنم. طبيعيه، هر لحظه ممکنه مشغله های پشت سر هم پیش بیاد. قرار بود چند روز بعد از آخرین تاریخی که در بالا میبینید بیام و نوشته را بروز کنم، اما نشد. تا به امروز. حالا ببینیم توی این مدت چه قدم هایی برداشته شد.

طی چند هفته گذشته از تجربیات افرادی در داخل و خارج استفاده کردم تا اطلاعات بیشتری کسب کنم.

تقریبا چهار روز پیش بود که تونستم برم و این کتاب را تهیه کنم. کامل مطالعه کردم و اطلاعات خیلی زیادی در مورد مدارک مورد نیاز، مراحل اخذ پذیرش، و خیلی جزئیات دیگه در این زمینه بدست آوردم. پیشنهاد میکنم شما هم اگر به کتابفروشی دسترسی دارید این کتاب را تهیه و مطالعه کنید.

این کتاب رو دقیقا همان روزی خریدم که آزمون تافل داشتم. و به احتمال خیلی زیاد قبول هم نشم :sneaky: این یک آزمون برای سنجش دانش زبان نیست. کاملا یک فن هست بنظر من. خیلی خلاصه وار تجربه من نسبت به این آزمون رو میگم: بنده وقتی آزمون شروع شد خیلی خوب و سریع تونستم به سوالات پاسخ بدم و اصولا هم درست جواب میدادم اما نکته اینجاست که روشم درست نبود. باید یکسری راه های پاسخگویی رو بلد میبودم تا بتونم زمان رو بیشتر کنترل کنم. با اینکه خیلی سریع و بدون مشکل به سوالات جواب میدادم اما در بخش اول از 42 سوال، وقتی سوال 15 را رد کردم تقریبا زمانم داشت تمام میشد (ناگفته نماند من از کتاب هایی که در بالا معرفی کردم برای تافل، فقط کتاب لغات بارونز رو وقت کردم بخونم. پس شاید اگر بقیه را میخوندم تسلطم روی این موضوع خیلی بالاتر میرفت. خصوصلا اون کتاب های قطور و بالاخص آزمون های آزمایشیش) حالا دو هفته دیگه نتیجه آزمون میاد و مجددا تجربه م را به اشتراک میگذارم. (ولی قدر متیقن این هست که حتی اگر قبول نشم راه قبولی اش را فهمیدم و یک آزمون دیگر برای تاریخ نزدیک ثبت نام میکنم و شرکت میکنم و به امید خدا قطعا قبول خواهم شد )

در این بین با یک سایت دیگر هم برای کسب اطلاعات خیلی زیاد در مورد دانشکده های حقوق آمریکا آشنا شدم: Top Law Schools - Rankings, Acceptance Rates, LSAT
این سایت اطلاعات خیلی جزئی و مفیدی در اختیار میگذاره و حتی این امکان را میده تا چند دانشگاه را انتخاب کنید تا با هم مقایسه کنه.

(هنوز دانشگاه هایی که قصد اقدام برای اخذ پذیرش دارم را انتخاب نکردم. بهمین خاطر قعلا حرفی در این مورد نزدم. اما به احتمال خیلی قوی دانشگاه Pennsylvania State University یکی از اصلی ترین انتخاب هام باشه)

فعلا کمی از این اطلاعات استفاده کنید تا چند روز دیگر مجددا برمیگردم و این نوشته را بروز میکنم.

در تاریخ 27 آذر 1395:
نتیجه آزمون تافل من هم آمد. 69! وقت کم آوردم. شما تمرین کنید تا همان بار اول قبول شید! تا هفته آینده برای تاریخ 21 اسفند مجددا ثبت نام می کنم.

هفته ای که گذشت پیگیر مدرک لیسانسم شدم و گرفتم. این هفته هم مدرک ارشد و ریز نمرات ارشد و کارشناسی را می گیرم و برای ترجمه رسمی اقدام می کنم. این موارد را فراموش نکنید.

در تاریخ 25 اسفند 1395:
بله. درست نوشتم. 25 اسفند! تا امروز کاملا مشغول کارها بودم. و فرصت کافی برای نوشتن اتفاقات مرتبط با موضوع این وبلاگ نوشته نداشتم. اما در این مدت اتفاقات خیلی زیادی افتاد که شاید جالب باشند:
  • اول اینکه وقت نکردم مجددا برای تافل ثبت نام کنم. در واقع انقدر درگیر یکسری کارها شدم که تا اومدم مجددا برای تافل ثبت نام کنم دیدم وقت کمی باقی مونده. و خوب مشکل من هم در تافل ضعف زبان نبود. بلکه فن رو بلد نبودم. که اون مدت کم هم کافی برای آماده شدن نبود. بهمین خاطر دیگه ثبت نام تافل فعلا منتفی شد.
  • شخص عزیزی که با من انگلیسی صحبت کردند تا وضعیتم را بررسی کنند، با دانشگاه صحبت کردند و گویا سطح زبان و رزومه من را گفتند و دانشگاه هم گویا پذیرفت که چنانچه موارد دیگه خوب بودند بدون مدرک تافل با بنده مصاحبه کنند (اگر آن شخص صلاح ببینند در پایان این وبلاگ نوشته ایشان را معرفی خواهم کرد تا درصورت نیاز هنگام پیگیری کارهای پذیرش تان از ایشان کمک بگیرید)
  • مورد بعدی اینکه در این مدت پیگیر مدارک مورد نیاز شدم:
    • مدارک کارشناسی (خود مدرک + ریز نمرات) را کامل کردم + ترجمه رسمی شان را هم گرفتم. (من دانشگاه آزاد بودم کارشناسی رو. پروسه این قسمت به اینصورت شد برای من)
      • اول رفتم دانشگاه و درخواست ریز نمرات قابل ترجمه را دادم (برای این موضوع باید اصل مدرک کارشناسی رو داشت. و الا قبول نمیکنند.) درخواستم را ثبت کردند.
      • ریز نمرات عادیم رو بصورت رسمی و با مهر گرفتم. همونجا میدن. دو سه دقیقه زمان بر هست پروسه ش. گرفتم که دیگه هیچوقت کارم به دانشگاه نخوره و نیاز نباشه برم پیش شون (چون مدرک اصلم رو دارم. ریز نمرات قابل ترجمه م رو هم درخواست دادم. ریز نمرات معمولیم هم بگیرم دیگه کاری با دانشگاه ندارم)
      • ده روز بعد رفتم سازمان مرکزی دانشگاه آزاد. و ریز نمرات قابل ترجمه م آماده شده بود. گرفتم.
      • بعدش مدرک اصل کارشناسیم + ریز نمرات رسمی قابل ترجمه م رو بردم دارالترجمه رسمی، تا ترجمه رسمی کنند. (جای معتبر ببرید. تا هم هزینه قانونی بگیرند. هم زود تحویل بدند و هم کامل و بی نقض انجام بدن.)
      • کمتر از یک هفته بعد ترجمه هام آماده شد.
    • رزومه و انگیزه نامه را کامل کردم (اگر حرفه ای نیستید از حرفه ای ها کمک بگیرید. من هم از شخصی که در این موارد حرفه دارد کمک گرفتم. بله در قبال پرداخت هزینه. قطعا نباید انتظار داشت کاری حرفه ای از شخصی حرفه ای بخواهیم و هزینه هم نکنیم. تاکید میکنم: رزومه و انگیزه نامه را جدی بگیرید. حرفه ای بنویسید. این دو مورد خیلی اهمیت دارند. جدی بگیرید. در مورد رزومه در پایان این وبلاگ نوشته بیشتر صحبت خواهم کرد. میدونم سوال خیلی ها هست که رزومه باید در چه سطحی باشه. یا اینکه چه مواردی باید داخلش باشه. در این مورد بیشتر صحبت خواهم کرد. اگر سوالی هم داشتید که جوابش را ندادم، در بخش دیدگاه مطرح کنید.)
    • از دو استادم در دانشگاه تهران خواستم تا لطف کنند و توصیه نامه برایم بنویسند و ارسال کنند. این عزیزان هم لطف کردند و پذیرفتند. لذا توصیه نامه هم آماده شد. (اسکنش توسط ایمیل دانشگاهی اساتید به دانشگاه خارجی ارسال شد. نسخه اصلی کاغذیش هم تحویل گرفتم تا داشته باشم.) درسته 2 مورد کافی هست. اما شما با حداقل سه استاد صحبت کنید که اگر احیانا مثل من یهو یکی از اساتید آنهم در دقیقه 90 و کاملا بدور از انتظار و با اینکه کلی در این زمینه هزینه کردید از ارسال توصیه نامه پشیمان شد آنهم به دلایلی کاملا واهی و بی مورد مثل ترس از اینکه دانشگاه بهش گیر بده، کارتون گیر نشه. (البته من از این بابت خوشحالم. چون با پشیمان شدن اون استاد عزیزم، استاد دیگری که چندین برابر رزومه قوی تر و اعتبار بیشتری دارند برای من توصیه نامه نوشتند. در هرحال از هرسه این عزیزان ممنونم)
    • مدارک و گواهی نامه های سمینارها و کنفرانس هایی هم که شرکت کردم را اسکن کردم (چون اکثرا انگلیسی بودند مشکل ترجمه نداشتم. اما اگر مدارک شما فارسی هستند، هرچند نیاز نیست، اما اگر ترجمه شون رو هم داشته باشید بهتر هست)
    • مدرک کارشناسی ارشدم + ریز نمرات کارشناسی ارشدم را بهم ندادن. لذا ریز نمرات غیررسمی را گرفتم و ترجمه عادی کردم (ترجمه رسمی نمیکنند. چون مدرک رسمی نیست) البته دانشگاه تهران گفت بعد از گرفتن پذیرش، نامه پذیرش را ببرم دانشگاه تا خود دانشگاه مدارک را به دانشگاه خارجی پست کنه. لذا از این بابت هم جای نگرانی نیست. اما کارهای فارغ التحصیلی تون رو کامل کنید. که فارغ التحصیل محسوب شید (و برای آقایونی که سربازی نرفتن، نامه نظام وظیفه تون رو مطمئن شید که پست می کنند براتون. این نامه دست تون نباشه نظام وظیفه کاراتون رو نخواهد کرد.)
      • آقایانی که مشکل سربازی ندارند: مرحله بعدی شما این خواهد بود که برید سازمان مرکزی دانشگاه، و درخواست ریز نمرات قابل ترجمه بدید (البته اگر دانشگاه تهرانی باشید، ریز نمرات ترجمه شده رو بهتون میدن ;) دیگه دردسر ترجمه و ... هم نخواهید داشت. حداقل مسئولش به من اینطور گفت.)
      • تمام مدارک شناساییم رو هم اسکن گرفتم تا اگر لازم شد داشته باشم (فعلا ترجمه رسمی نکردم شون. گویا نیاز نمیشه. اما در هر حال اگر نیاز شه اینکار را هم خواهم کرد. که هر زمان اینکار رو بکنم در همان بخش میگم تا بدونید)
  • برای دوستانی که نگران سربازی هستند: اگر مشغول خدمت باشید و پذیرش تون بیاد از دانشگاه خارجی، میتونید نامه پذیرش رو بیارید و معاف موقت از سربازی بشید و با گذاشتن وثیقه از کشور خارج بشید. حداقل تا این تاریخ قانونش به اینصورت هست. اینکه در آینده تغییر خواهد کرد یا خیر، خدا داند!)
چند کلام حرف حساب: شاید وقتی خیلی از شما تصمیم به گرفتن پذیرش از کشور خارجی بگیرید، اولین چیزی که بعد از خوندن این نوشته به ذهن تون بیاد این باشه: ای بابا! کی وقت داره اینهمه کار انجام بده. انقد مشغله داریم وقت سر خاروندن نداریم!
  • من هم همین حس رو در اول کار داشتم. اما شروع کردم.
  • من هم کار و زندگی دارم. موسسه دادپرور. سایت های دادپرور که یکیش همین شبکه اجتماعی حقوقدانان باشه. تازه در روز وکیل شبکه اجتماعی حقوقدانان جهان هم روزنمایی کردیم (در موردش بیشتر بدانید!) خوب میدونید که چنین سایتی رو یک شبه نمیسازن و ماه ها روش کار میشه.
  • تازه الان آخر سال هم هست و مراکز حقوقی و قضایی مثل مجتمع های قضایی و ... درست و حسابی کار نمی کنند و برای کار یک ربعی چند روز باید بوندگی داشت. تازه آخرش بشود یا نشود. آخر سال هم کار زیاده. این هم مزید بر علت شده برای بنده. (اگر وکیل هستید یا به هرنحوی فعالیت حقوقی دارید این حرف بنده را کامل درک و حس میکنید)
  • مضافا من بجز این مسائل، فعالیت های دیگه هم دارم. مثل سایتی خارجی (برای خودم) که در اونجا کار برنامه نویسی هم میکنم. و خوب برنامه نویسی کاری زمان بر هست.
  • و خیلی از مشکلات دیگه که شما دارید من هم داشتم. ولی خوب قصد جدی برای گرفتن پذیرش برای ادامه تحصیل داشتم (حالا با هرهدفی که دارم) پس اینکه شاغل هستید یا اینکه مشغله دارید، بهونه خوبی نیست. همه همینطور هستن. اینکه فکر کنیم فقط ما مشغله داریم و بقیه در رفاه کامل هستند اشتباه هست. کاملا درک میکنم که انجام اینکار ها کلافه کننده ست و ایکاش یک سیستم آنلاین بود که میشد کارها رو سریع و بدون دردسر انجام داد یا حداقل قبول میکردن کسی به نمایندگی از ما کارهارو بکنه. اما خوب، حالا که نیست اکثرا هم حضور خود شخص رو لازم میدونن. پس با افکار منفی خودتون رو خسته و نا امید نکنید و فقط کارها رو ببرید جلو.
چند هفته پیش، رئیش جمهور تازه منتخب آمریکا دستور اجرایی ای رو امضا کردند. که به تبعش فعلا صدور ویزا به ایرانی ها منع شده. و ورود شون هم به آمریکا همینطور. بعد از این موضوع خیلی ها به من گفتند که دیگه بیخیال شو و برنامه های دیگه ت برس. ولی خوب من چون حس کردم درست خواهد شد ادامه دادم. بعد از یکی دوهفته اعتراضات در آمریکا شروع شد و دستور مربوطه غیرقانونی شناخته شد. چند روز بعد دستور اجرایی دیگه ای اومد و تا چند ماه این موضوع رو دوباره تمدید کرد! یعنی از الان که من این پیام رو دارم مینویسم تا 2 3 ماه دیگه نه ویزایی به ایرانی ها خواهند داد و نه اجازه ورود خواهند داد. ولی خوب من باز به کارم ادامه خواهم داد. چون برای هدفی که دارم دو دانشگاه برای من مناسب هست. که یکیش آمریکا هست و دیگری هم در چین. (چین را تا امروز بهش فکر نکرده بودم اما با این اتفاقاتی که افتاد شاید چند روز دیگه تمام مدارکم رو برای دانشگاه چینی هم بفرستم. البته بعد از تکمیل کارهام برای دانشگاه آمریکایی)

در تاریخ 02 فروردین 1396:
چهارپنج روز پیش رفتم و شناسنامه م رو برای ترجمه دادم و بخاطر عید نمیتونستن تاییدیه های دادگستری و وزارت امور خارجه ش رو بگیرن. بهمین خاطر موقتا ترجمه تایید شده خود دارالترجمه را گرفتم تا به دانشگاه دومی که پیگیر پذیرش بودم بفرستم.

امروز صبح ایمیلی از طرف دانشگاه دوم دریافت کردم که بهش نامه ای پیوست شده بود. نامه پذیرش و دعوت دانشگاه دوم پذیرش داد و تا 30 آوریل منتظر جواب من خواهند بود که ببینند میرم یا نه. من هم منتظرم تا جواب دانشگاه اول هم برسه تا ببینم اگر جواب اونها هم مثبت باشه طبیعتا دانشگاه اول را بپذیرم و اگر جواب شان منفی بود، دانشگاه اول را قبول کنم و پاسخ به نامه شان بدم. (دانشگاه اول، دانشگاه پنسیلوانیا استیت آمریکاست و دانشگاه دوم، دانشگاه پکینگ در چین هست)

دیروز از دانشگاه دوم برام ایمیلی آمد که حاوی یکسری اطلاعات بود. از جمله یک نام کاربری و رمز عبور در سایت شان برای اینکه بتونم هر لحظه وضعیت پذیرشم را چک کنم. یک ایمیل هم از بخش مربوطه شون دریافت کردم که گفته بودند همه چیز کامله فقط توصیه نامه دوم نرسیده! (اگر یادتون باشه، استاد عزیز دوم یهو وسط کار گفتن نه!! بالا توضیح دادم. بهمین خاطر به لطف استاد اولم، پیگیر استاد دیگری شدم که درصورت امکان در ایام عید توصیه نامه دومی را تهیه و به دانشگاه بفرستند.)

در تاریخ 10 فروردین 1396:
دوشنبه 7 فرورودین ساعت 9 صبح به وقت نیویورک (5 و نیم عصر به وقت تهران) مصاحبه من با به دانشگاه اولم بود. دانشگاه پنسیلوانیا استیت آمریکا. این مصاحبه تقریبا 40 دقیقه طول کشید و تقریبا دقیقه 30 ام بود که آقای بارنز (مصاحبه کننده - رئیش بخش تحصیلات تکمیلی و امور بین الملل دانشگاه) این جمله را گفتند: «میخوام یه خبر خوش بهت بدم! تصمیم گرفتم نه تنها نامه پذیرشت را امضا کنم بلکه 38 هزار دلار از مجموع 50 هزار دلار شهریه دانشگاه را هم به عنوان اسکالرشیپ برات در نظر بگیرم! و چون میدونم برای بحث ویزا به کشور دیگری باید سفر کنی، بعد از ورودت به دانشگاه 2 هزار دلار دیگه هم بخاطر اون به اسکالرشیپت اضافه میکنم!»

خیلی خوب بود. برنامه دانشگاه برای اسکالرشیپ امسال بین 18 تا 25 هزار دلار بود. و سقف میزانی که در نظر داشتند 38 هزار تا بود. و خوب این خبر خیلی خوشی بود.

سه ساعت بعد از اتمام مصاحبه، ایمیلی از دانشگاه که حاوی 3 فایل بود رسید:
  • نامه تایید پذیرش به همراه توضیح نتیجه مصاحبه و میزان اسکالرشیپی که مد نظر قرار گرفت
  • نامه ای حاوی راهنمای قدم های بعدی که باید بردارم + نام کاربری و رمز عبور برای ورود به سایت دانشگاه برای ثبت پذیرش و رزرو صندلی + تقویم تحصیلی دوره م + بر آورد و تخمین هزینه های زندگی و ...
  • نامه قبول پذیرش (که باید پرینت بگیرم و پر کنم و امضا کنم و براشون بفرستم)
نامه قبول پذیرش را امضا کردم و در پاسخ به همان ایمیل فرستادم. قدم بعدی این هست که باید وارد حسابم در دانشگاه بشم و 500 دلار بعنوان فی پرداخت کنم تا صندلیم رزرو شه (البته این نکته مهم هست بدونیم که این 500 دلار هزینه بر باد رفته نیست. در واقع وقتی پذیرش کامل شه و برم اونجا، این 500 دلار بعنوان شهریه م واریز میشه. یعنی از باقی مانده شهریه م این 500 دلار کم میشه. پس از این بابت جای نگرانی نیست و هزینه مازاد محسوب نخواهد شد)

در تاریخ 07 اردیبهشت 1396:
طی تقریبا یک ماهی که گذشت، کارهای مختلفی انجام شد. در مورد دانشگاه چینی یک سری موارد را فراموش کرده بودم بفرستم که مجددا یادآوری کردند و فرستادم. اما چون یادم رفته بود تا قبل از یک تاریخی پاسخم را بدم، برای اینکه مطمئن شن از بودنم، یک قرار مصاحبه گذاشتند. یک مصاحبه یک ساعته که خداروشکر جوابش مثبت بود و یکسری اطلاعات مفید و جالب بعدش برام ارسال کردند. اما در مورد دانشگاه آمریکایی:
  • یکسری اطلاعات ورود به سایت های دانشگاه و iStart برام ارسال شد (وقتی وارد iStart شدم یکسری کارها بود که لیست شده بود تحت عنوان Pre-Arrival. که این کار رو ساده میکنه. یعنی همه کارهایی که باید انجام شه را لیست کرده بود و من هرکدام را انجام میدادم تیک میزدم)
  • یک جلسه آنلاین توسط دانشگاه برگزار شد تا پرسش و پاسخ هایی انجام شه و بیشتر با دانشگاه و برنامه ش آشنا شیم.
  • یک پاکت از دانشگاه برام پست شد که حاوی نسخه اصل توضیحات مربوط به پذیرش و میزان اسکالرشیپ و ... بود بهمراه یک کتابچه راهنما در مورد دانشگاه.
  • یکی از کارهایی هم که باید انجام شه، پر کردن فرم Immunization هست. یکسری واکسن باید زده شه. دو موردش الزامی هست و بقیه موارد اختیاری (اما پیشنهاد میشه تا جایی که میشه اختیاری ها رو هم بزنید یا اگر زدید کارتش را داشته باشید.)
    • واکسن مننژیت رو فکر کنم تقریبا در تهران و کرج، در حلال احمر واقع در «میدان ونک، جنب بیمارستان خاتم الانبیا» میتونید پیدا کنید. من 3 روز کامل کل کرج و تهران رو زیر و روو کردم و هرکدوم پاس میدادن به جای دیگه و در نهایت به اونجا ختم شد.
    • یکسری واکسن هارو میتونید در مراکز سلامت بزنید. این مراکز همه جا هستند. فکر کنم هر شهرکی یکی داشته باشه.
    • یکسری واکسن هارو هم میتونید در کلینیک دانشگاه تهران بزنید. واقع در 16 آذر.
    • برگه Immunization رو بهمراه مدارک و کارت های واکسن ها باید ببرید به انستیتو پاستور (کسانی که در تهران و کرج هستید دقت کنید به پاستوری که در اتوبان تهران و کرج، نزدیک گرم دره هست نرید. اونجا مرکز تحقیق و تولید هست. نه مرکز واکسیناسیون و ...! خود من رفتم به انستیتو پاستوری که روبروی دانشگاه تهران، داخل کوچه 12 فروردین هست. هم خلوته. هم نزدیکه. هم پرنسل محترم و مودبی داره. همه کارها رو هم که راه میندازن.) برگه رو بهمراه مدارک تحویل میدید و همونجا تمام مهرها و امضاها رو میزنند و میدن. اگر برگه زرد بین المللی هم بخواهید کل هزینه تون در پاستور 100 هزارتومان میشه تقریبا. اما اگر اون رو نخواهید و صرفا مهر و امضاها رو بخواهید، 30 هزارتومان هزینه تون خواهد شد. همچنین اگر برگ زرد بین المللی را بخواهید باید پاسپورت تون همراه تون باشه.
    • اکثر واکسن ها رو رایگان میزنند و برخی که پولی هست هم هزینه بین 2 هزار تا 7 هزارتومان داره (تا روزی که من رفتم)
  • یکی از مراحلی که در iStart طی کردم ثبت درخواست I-20 بود. این برگه باید برام ارسال شه تا بتونم باهاش وقت سفارت بگیرم. موقع ثبت این درخواست، یکی از مدارکی که لازم هست آپلود شه، تاییدیه بانکی هست. باید به میزان هزینه یک سال تاییدیه بانکی گرفته شه. هزینه ها در برگه ای که دانشگاه فرستاده برآورد شده. مثلا برای من تقریبا 74 هزار دلار برای یکسال شد. که نزدیک 40 هزار دلارش اسکالرشیپ شد و به اندازه بقیه ش باید تاییدیه بانکی میگرفتم. (پروسه گرفتن تاییدیه بانکی هم به اینصورت هست که اون میزان پول رو در یک حساب واریز میکنید و بعد از یک روز میرید به بانک و درخواست میدید. خودشون میدونن چی میخواهید. یک برگه انگلیسی که اطلاعات مربوطه داخلش هست را بهتون میدن. دقت کنید که مهر و امضا و هولوگرام مربوط به بانک رو داشته باشه. دو سه روز بعد هم اگر بخواهید میتونید پول رو از حساب بردارید. البته همون روز هم میتونید. اما بهتره دو سه روزی بزارید بمونه. همچنین یادتون باشه که گردش حساب 6 ماه اخیر رو هم بگیرید. در برخی موارد ممکنه لازم شه. بعیده اما ممکنه. پول رو در حسابی بریزید که گردش خوبی داشته باشه. که اگر بهردلیل گردش حساب خواستند، غیرطبیعی بنظر نرسه. فرض کنید پول رو در حسابی بریزید که کلا توو عمرش 10 میلیون پول ندیده. بعد یهو 120 میلیون ریخته شده داخلش. بنظرخودتون چنین چیزی منطقیه؟) شاید این سوال هم براتون پیش بیاد که کدوم بانک بهتره؟ جوابش رو نمیدونم. اما من خودم از بانک پاسارگاد اقدام کردم. (همچنین دقت داشته باشید که صاحب حساب حتما پاسپورتی که منقضی نشده داشته باشه. هرچند ربطی به بانک نداره، اما گاهی بازی در میارن و گیر الکی میدن. البته اگر گیر دادند میتونید به بخش بین المللشون زنگ بزنید و قضیه رو بگید و بخواهید که به شعبه مربوطه زنگ بزنند. اونها هم زنگ میزنند و دستور میدن که کارتون رو راه بندازن. ولی خوب چه بهتر که پاسپورت داشته باشید و بدون دردسر کاراتون رو ببرید جلو)
  • چند روزی طول میکشه که به درخواست I-20 شما رسیدگی شه (به گفته خودشون 2 تا 3 هفته). اما برای من بعد از 3 روز جوابش اومد و موافقت شد (و گفتند که فرداش با پست میفرستن برام. دقت کنید که بعد از ثبت درخواست I-20 هزیته پست را هم که 125 دلار هست باید پرداخت کنید. در همان iStart گزینه ش هست.). در ایمیل موافقتی که میفرستن اطلاعات مربوط به SEVIS هست که با استفاده از اون میتونید SEVIS FEE تون رو پرداخت کنید. این فی 200 دلار هست. این هزینه را باید حداقل سه روز قبل از تاریخ مصاحبه سفارت تون ریخته باشید.
تمام مراحلی که تا به امروز انجام دادم اینها بودند. حالا باید صبر کنم تا I-20 من تا هفته بعد از طریق پست به دستم برسه. وقتی اون به دستم برسه میتونم وقت سفارت بگیرم. هزینه سفارت هم فکر کنم 160 دلار باشه. حالا فعلا منتظرم تا مدارک به دستم برسه. هر وقت برسه کارهای مربوط به گرفتن وقت سفارت و ... را بعد از انجام دادنش، مینوسیم.

در تاریخ ۰۳ شهریور 1396:
درسته. ۳ شهریور! البته این به این معنا نیست که از ۷ اردیبهشت تا ۳ شهریور اتفاقی نیوفتاده! همه اتفاق ها افتاد و الان ساعت ۴ صبح روز جمعه ۲۵ آگوست در آمریکا مشغول نوشتن ادامه این مطلب هستم ;) (همونطور که در چند خط بالاتر نوشتم، آخرین اتفاقی که توضیح دادم این بود که منتظر رسیدن I-20 بودم)

بعد از کمتر از ۲ هفته I-20 به دستم رسید. حالا وقت گرفتن وقت سفارت بود: CSRA Visa Information Service
من سفارت ارمنستان را انتخاب کردم. به دلایل مختلف. اینکه آیا سفارت های دیگه مشکل خاصی دارند یا خیر را من نمیدانم. اما بعد از انجام تحقیقات کامل و با توجه به شرایطم، ترجیح دادم سفارت ارمنستان را انتخاب کنم که خوب هم هزینه کمتری برای رفت و آمد متحمل شم و هم وقت کمتری صرف کنم (خصوصا که نیاز به گرفتن ویزا برای رفتن به ارمنستان نیست)

۱۶۰ دلار هزینه گرفتن وقت سفارت دانشجویی بود. (روش های مختلفی برای واریز این مبلغ هست که با یک جستجوی ساده میتونید متوجه بشید. اما باز هم اگر نیاز بود در بخش دیدگاه مطرح کنید تا راه های مختلف را معرفی کنم)

یک فرم چند صفحه ای طولانی هست که تقریبا همه اطلاعات تون رو که تا این لحظه به دانشگاه ارائه کردید و اطلاعات کلی دیگه ای که دارید رو ازتون میخواد. هرچند برای گرفتن وقت سفارت میتونید بصورت ناقص این فرم رو موقتا پر کنید تا علی الحساب وقت رو رزرو کنید و بعد سرفرصت بشینید و فرم را کامل کنید، اما من همون اول نشستم و کامل فرم را پر کردم و فکر کنم حداقل یک ساعت طول کشید (شاید هم بیشتر. چون فرم طولانی ای بود. و اینکه هرمورد رو چند بار چک میکردم که اشتباهی چیزی را وارد نکنم که بعدا نیاز شه درستش رو ثابت کنم)

وقت سفارتی که من گرفتم برای سه روز بعدش بود. اما چون نمیتونستم در اون تاریخ برم به تاریخ ۱۲ جولای تغییر دادم (این کار ریسک بزرگی بود. چون اگر بهردلیل ریجکت میشدم دیگه فرصتی نداشتم بخوام برای سفارت دیگه ای اقدام کنم. شما این ریسک رو نکنید. پیشنهاد میکنم سریع پیگیر کارهاتون بشید طوریکه که کلا پروسه ویزاتون تون قبل از جولای تمام شده باشه. چون کلاس های حقوقی در آمریکا در آگوست شروع میشه)

در مدت بین زمان گرفتن وقت سفارت تا رسیدن وقت سفارت که ۱۲ جولای بود کار خاصی انجام ندادم. بجز مواردی مثل اقدام برای گرفتن گواهی نامه بین المللی، آماده کردن وسایل، انجام کارهای باقی مونده، انجام کارهای بانکی برای مواجه نشدن با مشکل در خارج برای کار کردن با حساب های بانکی ایرانیم، و...

تجربه سفر به ارمنستان و روز مصاحبه سفارت:
چند روز قبل از وقت سفارت از کشور خارج شدم و رفتم ارمنستان. ۱ ساعت پرواز بود. (هتلی که گرفتم «آنی پلازا» بود. به دلایل مختلف. هم موقعیتش نسبت به سفارت آمریکا خوب بود. حدود ۵ دقیقه با ماشین فاصله داشت. و هم اینکه کیفیت و قیمتش خوب بود. البته هتل های نزدیک تری هم بود. اما یا کیفیت بهتری نداشتند یا هزینه بیشتری داشتند به نسبت. از هتل آنی پلازا تا یک رستوران ایرانی به نام آریا هم ۱۰ دقیقه پیاده راه بود :D گفتم بدونید که اگر شما هم مثل من خیلی عادت به غذاهای! ارمنستانی ندارید میتونید برید رستوران ایرانی آریا که کیفیت و قیمت خوبی هم داشت)

روز سفارت من با آفیسری مصاحبه داشتم که هیچ شناخت قبلی ای در موردش نداشتم. (شناخت قبلی؟ بله. من جستجوهای زیاد در سایت های مختلف برای کسب تجربه برای روز سفارت کردم. سایت های مثل اپلای ابراد خیلی مفید هستند. شناخت زیادی در مورد آفیسر موو بور و یا آفیسر کچل داشتم. اما من با نفر سومی روبرو شدم. من در اتاقک وسطی بودم. سمت راستم آقای موو بور بود و سمت چپم آقای کچل. اما آفیسری که من باهاشون مصاحبه داشتم یک آقای جوان مودب و مو بلند مشکی بود.)

یک نکته را که تجربه خودم بود در اختیارتون میزارم. من در هرسایتی که برای کسب تجربه روز سفارت مراجعه کردم خواندم که قبل از روز سفارت خیلی تمرین کنید و سوالات متداولی که پرسیده شده را تمرین کنید و کاملا برای پاسخگویی آماده باشید و...! اما پیشنهاد من کاملا برعکس هست! پیشنهاد میکنم ۱۰۰٪ خودتون باشید اصلا از قبل جواب آماده نکنید و خیلی طبیعی مصاحبه داشته باشید. بعبارت ساده تر، جواب هاتون رو از قبل آماده و حفظ نکنید. البته این به این معنا نیست که تمرین صحبت کردن به انگلیسی نکنید. اتفاقا تمرین کنید تا بتونید سریع حرفاتون رو بزنید چون اونجا وقت ندارید دیکشنری باز کنید و هرجا گیر کردید دنبال ترجمه ش باشید. اما اینکه بشینید جواب سوالات متداول رو بنویسید و انقد بگید تا حفظ شید و بعد همون رو هم در روز مصاحبه ارائه کنید اصلا توصیه نمیشه.

شاید بپرسید چرا! مصاحبه من یکی از طولانی ترین مصاحبه های اونروز بود. من شنیده بودم چند دقیقه بیشتر با هرکسی مصاحبه نمیشه. همین هم بود. ۱۳ نفری که قبل من رفتند بعد از سه چهار دقیقه اومدن بیرون و رفتن (گویا بجز یکی شون، بقیه رد شده بودند) و وقتی هم که من داخل اتاقک وسطی بودم، دو اتاقک چپ و راستم چندین نفر مصاحبه شدن و رفتن اما من کماکان داخل بودم و داشتم حرف میزدم! خودم هم بعد از روز مصاحبه داشتم فکر میکردم چرا این اتفاق افتاد و چرا انقد مصاحبه من طولانی شد. و تنها جوابی که بهش رسیدم این بود: «من داشتم به سوالاتی که ازم میشد جواب میدادم»، نه اینکه «جواب سوالاتی که از قبل آماده کرده بودم رو ارائه کنم». یعنی در واقع من داشتم یک مصاحبه زنده میکردم و هرسوالی که ازم میشد، جوابی میدادم که هیچوقت در ذهنم تمرینش نکرده بود و هرچی که حقیقت داشت رو داشتم میگفتم. (اما همزمان میشنیدم که برخی افراد دیگه، طوری درحال جواب دادن هستن که انگار یک متن گذاشتند جلوشون و دارن میخونن. جملاتی کاملا کلیشه ای و با گرامر ۱۰۰٪ صحیح و بصورت کتابی و خیلی رسمی. آفیسرهایی که مصاحبه میکنن خیلی با تجربه ان. روزی ده ها نفر مثل ما میرن اونجا. و تقریبا به تمام حالات صحبت کردن مون آشنا ان. وقتی کتابی و از پیش تعیین شده حرف میزنیم کاملا متوجه میشن. تصور کنید یک خارجی بیاد و با شما فارسی صحبت کنه. حالا اگر یک متن فارسی رو حفظ کرده باشه از روی یک کتاب و براتون بگه متوجه نمیشید که این چقد کتابی و رسمی داره حرف میزنه؟ حس نمیکنید که این حرفهاش حرفای خودش نیست و بنظر میاد که از جایی خونده و حفظ کرده و داره میگه؟) پس هرسوالی که ازتون میشه رو بدقت گوش کنید و حقیقت رو شروع کنید بگید. وقتی اینطوری جواب میدید چندین پیامد داره:
  • مچ تون گرفته نخواهد شد. چون دارید حقیقت رو میگید و هرطوری سوال های بعدی رو بکنن چیزی نخواهید گفت که با گفته های قبلی تون تعارض داشته باشه
  • استرس نمیگیرید. چون وقتی جمله از پیش تعیین شده داشته باشید بهردلیلی ممکنه استرس بگیرید. مثل اینکه فکر کنید چه چیزی ممکنه یهو بپرسن یا اینکه نکنه شک کنن و ...
  • وقتی محاوره ای و ساده حرف میزنید آفیسر بیشتر بهتون وقت میده و کاملا حرفاتون رو گوش میده. (اینو حس کردم. قطعی نمیگم. چون دقت کردم بعضیا که خیلی کتابی و از قبل تمرین شده حرف میزدن خیلی زود کارشون تموم میشد و بعد معلوم شد رد شدن!)
  • اینطوری حرف واسه زدن زیاد دارید. در واقع وقتی جمله از قبل تمرین شده میگید وقتی تموم میشه دیگه حرفی ندارید. اما وقتی خودتونید، از هر دری سخنی میارید!
در طول مصاحبه آفیسر اینکارارو میکنه:
  • اولش خیلی خوب و خوش رو شروع میکنه سلام و احوال پرسی (توصیه: اگر یهو فارسی سلام و احوال پرسی کرد شروع نکنید به فارسی حرف زدن)
  • بعد یکی دو تا از مدارک رو میخواد. مثل I-20 و پرینت وقت سفارت و ... (همون مدارکی که بعد از گرفتن وقت سفارت سایت شون بهتون میگه که روز سفارت حتما بیارید)
  • بعد شروع میکنه به سوال کردن. هر سوالی که میکنه بعدش بصورت خیلی خاص و جدی و با حالتی که انگار میخواد کامل آنالیزتون کنه بهتون خیره میشه
  • وسط جواب دادن تون، در حالتی که خیلی دقیق داره بهتون نگاه میکنه، ممکنه یهو قیافه هایی بگیره. مثلا طوری که انگار مچ تون رو گرفته. یا اینکه مثلا بهتون شک کرده (نگران نباشید. بعد روانی داره فقط)
  • ممکنه وسط حرف زدن تون یهو بپره هی. (اینجاست که اگر جواب از پیش تعیین شده داشته باشید ممکنه گم کنید جمله رو و قاطی کنید و استرس بگیرید)
  • هرسوالی که جوابش تموم شه شروع میکنه به تایپ کردن (چیز خاصی نیست. بزارید کارشو کنه. چند ثانیه بعد سوال بعدی شروع میشه)
  • وسط بعضی سوالات ممکنه مدرک بخواد.
پس اصلا تعجب نکنید و استرس نگیرید. پیشنهاد میکنم:
  • مرتب و آراسته برید سفارت. تاثیر روانی داره (هرچه رسمی تر بهتر. البته نه رسمی اداری. بلکه رسمی شیک)
  • از لحظه ورود خوش روو باشید. خیلی ژست نگیرید طوری که کاملا واضح باشه که دارید نقش بازی میکنید. بلکه خودتون باشید، اما خوده خوش رو تون. (نه اون روی ... :D)
  • وقتی چیزی ازتون میخوان خیلی راحت و با آرامش بگردید و تحویل بدید. عجله نکنید و استرس هم نگیرید. هیچ آفیسری تایمر نزاشته و یهو وسط حرف زدن نمیگه وقت شما تمام شد خوش آمدید!
  • و اینکه اگر بهردلیلی رد شدید یا کلیرنس خوردید، کل کل نکنید و قیافه درهم برهم نگیرید. چون همه چیز تموم نشده!
از خود من آفیسر این سوالات رو کرد تا جایی که یادمه:
  • چرا آمریکا؟
  • چرا این دانشگاه؟
  • دانشگاه دیگه ای در آمریکا اپلای کردی؟
  • چرا این گرایش؟
  • چرا این مقطع؟
  • کسی رو داری آمریکا؟
  • برمیگردی یا میخوای بمونی؟
  • قبلا چی خوندی؟
  • کجا خوندی؟
  • مدرک تحصیلیت؟
  • چه شغلی داشتی؟
  • چیکار میکردید توی اون شغل دقیقا؟
  • موسسه ست ثبت شده؟
  • چه سرویس هایی میده؟
  • مدرک ثبتش؟
  • چند نفر بصورت رسمی توی موسسه ست هستن؟
  • سایت داره؟
  • سایتش رو خودت ساختی؟
  • هزینه هاتو چطور میخوای بدی؟‌ (جالبه که ازم BS نخواست. حتی وقتی گفتم آوردم اگر نیازه بگید بدم گفت نه نیاز نیست همینکه گفتی کافیه)
  • اصلا هدف چیه از اینکه داری میری اینجا اینو بخونی؟
  • مشکل سیاسی یا قانونی ای داری توی کشورت؟ خلافی چیزی؟ دستگیر یا جریمه شدی بهردلیلی تاحالا؟
  • در مورد رزومه ت بگو
  • در مورد انگیزه نامت بگو (شانس آوردم ازم نخواست. یادم رفته بود ببرمش. البته چون واقعا انگیزه نامم بود کلمه به کلمه ش رو حفظ بودم)
  • اسکالرشیپ گرفتی؟
  • درمورد خانوادت بگو. چند نفرید؟ (خیلی ریز وارد جزئیات نشد)
  • مجردی؟ (با اجازه بزرگترا بله!)
  • اگر آمریکا یهو عاشق شی ازدواج میکنی؟ :ROFLMAO: (خودشم با خنده پرسید. منم گفتم والا به این یه مورد اصلا فکر نکردم چرا دروغ بگم اما دانشجوی حقوق آمریکا وقت غذا خوردن داره که فکر عاشقی بخواد بزنه به سرش؟ :p ایشونم گفت منطقیه!)
  • دوره ت چند ساله؟
  • بعد از فارغ التحصیلیت میخوای مقطع بعدیش هم بخونی؟
  • میخوای آمریکا مشغول کار هم بشی؟
  • مدتی که اونجا هستی میخوای بیای ایران و بری؟ (گفتم اگر بشه بهتره. هرچند یک ساله دوره م اما ما یه سری جشن ها داریم مثل نوروز و ... که همه دور هم جمع میشیم. خوبه به بتونم باشم)
  • سربازی رفتی؟ کجا؟
و در آخر یکی دو دقیقه فقط نشست و تایپ کرد. گفت ببخشید کار شما طولانی شد و ببخشید که الان باید چند دقیقه منتظر شید تا من یه سری چیزا بنویسم. بعد از چند دقیقه گفت درخواست شما رد موقتا رد شد! o_O گفتم اوکی. مدارک و ... م رو جمع کردم برم بیرون. و در همون حین پرسیدم دلیل رد شدنم معلومه؟ گفتش بله. تمام پاسخ هاتون قانع کننده بود و من آماده بودم ویزای شما رو تایید کنم. اما یه نقص مدرک دارید که اون هم من از حرفاتون قانع شدم اما چاره ای ندارم جز دیدن مدرک. متاسفم که نمیتونم کاری کنم. من هم گفتم خوب اینکه چیزی نیست. من میتونم برم هتل و از خانوادم بخوام برام بفرستن و پرینت بگیرم و براتون بیارم. آفیسر هم گفت نه رویه اینطوری نیست، الان درخواست شما رد میشه (ریجکت کامل نمیشید. بلکه نقص مدرک میخورید) و شما میرید و مدرک رو برای ما پست میکنید و ما رسیدگی میکنیم. (من هم گفتم اوکی. مشکلی نیست. فقط من کمتر از ۳ هفته دیگه کلاسام شروع میشه و باید نهایتا تا دو هفته دیگه آمریکا باشم تا یکم جا بیوفتم و اینا. ایشون هم پرسید تا کی ارمنستانی؟ گفتم تا فلان روز. یکم بررسی کرد و بعد گفت اگر سریعا بری و کارایی که گفتم رو بکنی ما هم سعی میکنیم سریع رسیدگی کنیم) من هم فردا صبحش مدرک رو از طریق DHL همون ایروان براشون فرستادم (شعبه دی اچ ال دقیقا بین هتلی که من بودم و سفارت بود. یعنی وسط ما بود. بهمین خاطر وقتی چیزی فرستاده میشد در کمتر از یک روز به دست سفارت میرسید) ناگفته نماند که وقتی درخواستم رد شد با دانشگاه در میان گذاشتم و دانشگاه هم یک نامه مبنی بر اینکه کلاسا بزودی شروع میشه و اینا... نوشت و داد گفت پرینت بگیرم و همراه مدرکم به سفارت بفرستم. من هم همینکارو کردم. فردای روزی که مدرکم رسید دست شون وضعیت ویزام به حالت Administrative Processing تغییر کرد (که این وضعیت میتونه بین چند روز تا چند ماه طول بکشه) و چند روز بعدش ویزای من صادر شد!

چند روز بعدش حرکت کردم سمت آمریکا. بعد، اولین عکس من کنار دانشکده حقوق: Instagram post by Hamed Azimi • Jul 24, 2017 at 5:16pm UTC


الان نزدیک ۶ صبح شده. این نوشته رو تقریبا همینجا تمام میکنم (چون هم اینجا «حسنی جمعه ها هم به مکتب میره!» هم افرادی زیادی طی این چند هفته خواستن تا این تجربیات رو سریع تر به اشتراک بزارم. اما چون وقت نمیشد کمی به تاخیر افتاد. اما امروز صبح تصمیم گرفتم سریع تمومش کنم. اگر آخراش خلاصه و ناقص شد جای نگرانی نیست چون => ). اگر سوالی داشتید در بخش دیدگاه مطرح کنید تا من یا سایرین در همون قسمت دیدگاه پاسخ بدیم. چنانچه نیاز شه نوشته های دیگری در زمینه های مختلف دیگه ولی مرتبط با ادامه تحصیل حقوقی در آمریکا ارسال خواهم کرد. شما هم اگر تجربه ای داشتید میتونید به اشتراک بگذارید تا همه استفاده کنیم.

امیدوارم مفید واقع شه. منتظر دیدن دیدگاه ها و ارزیابی هاتون هستم. و از اون مهم تر، منتظر شنید خبرهای خوش از سمت شما مبنی بر گرفتن پذیرش و ادامه تحصیل تون هستم!

بررسی‌های اخیر

  • سپاس
واکنش‌ها: حامد عظیمی

دیدگاه ها

(y):cool::rolleyes: ممنون. خیلی عالی بود. خیلی ها هزینه های زیادی رو به موسسات مهاجرتی پرداخت میکنند برای اینکه این قدم ها رو بردارند، در صورتی که طبق تجربه شما هرکسی شخصا میتونه این مسیر رو طی کنه.
 
(y):cool::rolleyes: ممنون. خیلی عالی بود. خیلی ها هزینه های زیادی رو به موسسات مهاجرتی پرداخت میکنند برای اینکه این قدم ها رو بردارند، در صورتی که طبق تجربه شما هرکسی شخصا میتونه این مسیر رو طی کنه.
خواهش میکنم. دقیقا همینطوره، اگر وقت و حوصله رو شخصی داشته باشه، خیلی مراحل توسط خود شخص انجام شدنی هست. و در کل، هیچ مرحله ای وجود نداره که نیاز به واسطه داشته باشه. (البته این به این معنا نیست که از تجربه دیگران استفاده نشه. پروسه پذیرش گرفتن و بعد از اون، پروسه رفتن به کشور مقصد و ... همه مسائلی هستند که نیازمند تحقیق و کسب اطلاعات کافی قبل از انجام هست. که کسب برخی از این تجربه ها رایگان هست، مثل همین مطلب، و کسب برخی اطلاعات شاید نیازمند هزینه کردن و کمک گرفتن از افراد باشه. اما هیچ مرحله الزامی ای وجود نداره که مستلزم پرداخت هزینه و انجام توسط شخص ثالث باشه)
 
با سلام خدمت جناب آقای عظیمی عزیز
تشکر میکنم از شما به خاطر به اشتراک گذاشتن تجربیات ارزشمندتون. قطعا برای کسانی که ابتدای راه هستند و نمیدونند از کجا و چطور باید شروع کنند بسیار مفید خواهد بود.
بنده چند سوال دارم که فک میکنم سوال خیلیها باشه:
1- اگر لطف کنید و در مورد رزومه خودتون مختصر توضیحی بفرمایید ممنون میشم.
2- خود شما برای چه رشته ای در دانشگاه مقصد اپلای کردید؟
3- با توجه به تجربیات و شناختی که از محیط علمی اونجا بدست اوردید فکر میکنید برای کدام گرایش حقوق شانس بیشتری برای پذیرش وجود داشته باشه؟
صد البته که سوال فراوان هست. ان شاالله این وبلاگ مرجع خوبی میشه برای مشتاقان در رشته حقوق. با سپاس.
 
با سلام خدمت جناب آقای عظیمی عزیز
تشکر میکنم از شما به خاطر به اشتراک گذاشتن تجربیات ارزشمندتون. قطعا برای کسانی که ابتدای راه هستند و نمیدونند از کجا و چطور باید شروع کنند بسیار مفید خواهد بود.
بنده چند سوال دارم که فک میکنم سوال خیلیها باشه:
1- اگر لطف کنید و در مورد رزومه خودتون مختصر توضیحی بفرمایید ممنون میشم.
2- خود شما برای چه رشته ای در دانشگاه مقصد اپلای کردید؟
3- با توجه به تجربیات و شناختی که از محیط علمی اونجا بدست اوردید فکر میکنید برای کدام گرایش حقوق شانس بیشتری برای پذیرش وجود داشته باشه؟
صد البته که سوال فراوان هست. ان شاالله این وبلاگ مرجع خوبی میشه برای مشتاقان در رشته حقوق. با سپاس.
با توجه به تجربیات و شناختی که از محیط علمی اونجا بدست اوردید فکر میکنید برای کدام گرایش حقوق شانس بیشتری برای پذیرش وجود داشته باشه؟
برای پاسخ به این سوال یک مطلب کامل خواهم نوشت. که اگر پیگیر این وبلاگ یا این سلسله نوشته بشید ایمیل اطلاع رسانی در مورد نوشته های بعدی را دریافت خواهید کرد.
خود شما برای چه رشته ای در دانشگاه مقصد اپلای کردید؟
من برای دوره LL.M اپلای کردم. به دلایل مختلف. که این رو هم در مطلبی که خواهم نوشت توضیح تکمیلی خواهم داد.
اگر لطف کنید و در مورد رزومه خودتون مختصر توضیحی بفرمایید ممنون میشم.
منظورتون محتوای رزومم هست؟ بطور خلاصه لیسانس حقوق از دانشگاه آزاد و ارشد تجارت بین الملل از دانشگاه تهران. یکسری زبان از جمله انگلیسی. یکسری تسلط روی موضوعات مرتبط با آی تی و مسائلی همچون برنامه نویسی و ... یکسری سمینار. و همچنین موسسه دادپرور و فعالیت ها و سرویس های مختلف دادپرور.
اما اگر منظورتون ساختار رزومه هست که میتونه خودش یک مطلب کامل باشه (علی الحساب هم میتونید در اینترنت جستجو کنید و نمونه های استاندارد رزومه رو پیدا کنید)
صد البته که سوال فراوان هست. ان شاالله این وبلاگ مرجع خوبی میشه برای مشتاقان در رشته حقوق. با سپاس.
سوالات رو میتونید در همین مطلب درج کنید (و یا اگر مطالب دیگری نوشتم در همان مطالب سوالات مرتبط را بفرستید تا هم من هم بقیه رسیدگی کنند و یک مرجع تخصصی و کامل برای حقوقی ها برای پاسخ به سوالات این چنینی ایجاد شه)
 
با سلام
ضمن تشکر از پاسخگویی جناب عظیمی. حتما پیگیر این مطالب مفید و ارزشمند خواهم بود.
 

داده های تارنگار نوشته

نویسنده
حامد عظیمی
نمایش‌ها
4,004
دیدگاه ها
5
ارزیابی ها
1
واپسین بروزرسانی
امتیاز کاربران
5.00 ستاره 1 ارزیابی

نوشته‌های بیشتر در وبلاگ های دادپرور

نوشته‌های بیشتر از حامد عظیمی

اشتراک‌گذاری این مطلب

بالا