و غالبا كلمه ودیعه را به آن مال اطلاق مى كنند، صاحب مال را مودع و آن كسى كه مال را نزد او امانت مى گذارند مستودع مى گویند و این عقد احتیاج به ایجاب و قبول دارد، و ایجاب آن عبارت است از هر لفظى كه این استنابه را برساند مثل اینكه صاحب مال بگوید: ((این مال را نزد تو به ودیعه نهادم )) و یا بگوید: ((این مال را حفظ كن )) و یا ((این امانت دست تو است )) و نظیر اینها و قبول آن نیز عبارت است از هر سخنى كه رضایت بر نیابت در حفظ را برساند، و در این ایجاب و قبول عربى بودن شرط نیست بلكه با هر لغت...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
