نگرشی برضمان درك مبیع در حقوق مدنی ایران ( قسمت دوم )

ب ـ بررسی مبانی حقوقی ضمان درك در قانون مدنی:
مطابق بند 2 ماده 362 ق.م ضمان درك از آثار بیعی است كه صحیحا واقع شده است.
ماده فوق مقرر می‏دارد:
«آثار بیعی كه صحیحا واقع شده باشد از قرار ذیل است» و سپس دربند 2 همین ماده آمده است: 2 ـ عقد بیع بایع را ضامن درك مبیع و مشتری را ضامن درك ثمن قرار می‏دهد» و آنگاه در فقره سوم از مبحث چهارم، تحت عنوان «ضمان درك» به تفصیل از مواد مربوطه سخن گفته است.
در تدوین مواد دیگری از قانون مدنی نیز از همین مبنای حقوقی تبعیت شده است از...