شروط
واژه شرط واژهاى عربى است و جمع آن «شروط» و «اشراط» است. این واژه گاه در معناى مصدرى و گاه در معناى اسمى به كار مىرود و همچنین در علوم مختلف معانى متفاوتى دارد كه به شرح آن مىپردازیم:
1- در ادبیات و علوم نحو، واژه شرط در معناى گزاره اى است كه پس از ادات شرط مىآید، مانند:
اگر آن ترك شیرازى به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
گزاره اى كه پس از واژه «اگر» آمده است، شرط نام دارد و آنچه پس از شرط مىآید اجزاى شرط...
واژه شرط واژهاى عربى است و جمع آن «شروط» و «اشراط» است. این واژه گاه در معناى مصدرى و گاه در معناى اسمى به كار مىرود و همچنین در علوم مختلف معانى متفاوتى دارد كه به شرح آن مىپردازیم:
1- در ادبیات و علوم نحو، واژه شرط در معناى گزاره اى است كه پس از ادات شرط مىآید، مانند:
اگر آن ترك شیرازى به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
گزاره اى كه پس از واژه «اگر» آمده است، شرط نام دارد و آنچه پس از شرط مىآید اجزاى شرط...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید