در فقه اسلامي پزشك امين جامعه است و فعلي را كه بر روي مريض انجام مي دهد، از روي احسان است؛ «و ما علي المحسنين من سبيل» و ««هل جزاء الاحسان الا الاحسان»، بنابراين در قبال خسارت ناشي از درمان او ضمانتي ندارد.
فقهاي شيعي، گاهي چنين استدلال كرده اند كه طبيب شرعاً موظف به درمان بيمار است و در اين راه نسبت به حصول نتيجه و بهبودي وي متعهد نيست؛ بلكه بر اوست كه سعي لازم را...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
