«بیع» در لغت به معنای خرید و فروش، و «اکراه» به معنای واداشتن کسی به کاری که از آن ناراضی است.[1]
در اصطلاح فقهی برای «بیع» بیش از ده معنا بیان شده که به یک مورد آن اشاره می*شود:
«بیع» عبارتست از: انتقال دارایی از فردی به فرد دیگر، بصورت توافقی در برابر عوض تعیین شده.[2]
و برای «اکراه» همان معنای لغوی ذکر شده.[3]
اقسام اکراه
1- اکراه به حق، که مقصود از آن اکراه مشروع می*باشد.
مانند اینکه حاکم شرع حکمی صادر می*کند مبنی بر فروش ملک بدهکار برای پرداخت حقوق طلبکاران.
بر شخص مکره (در...
You do not have permission to view the full content of this article. وارد شده یا نام نویسی شوید