اجازه در لغت به معناي رخصت دادن و امضاء و تنفيذ كاري است و در اصطلاح فقه به معناي امضاء كردن معامله*اي است كه شخص فضولي آن را انجام داده است.
اگر كسي در مالي كه مالكش نباشد بدون اجازۀ صاحب مال معامله*اي با آن بكند صحّت معامله منوط به امضاء كردن آن از طرف مالك مي*باشد. پس اگر مالك معامله را قبول نداشته و امضاء* نكند باطل خواهد بود.
معناي اجازه كاشفه: اجازه كاشف از اين است كه معامله از همان زمان عقد واقع شده و معامله از همان زمان عقد اثر گذار شده است.
معناي اجازه ناقله: از همان...
اگر كسي در مالي كه مالكش نباشد بدون اجازۀ صاحب مال معامله*اي با آن بكند صحّت معامله منوط به امضاء كردن آن از طرف مالك مي*باشد. پس اگر مالك معامله را قبول نداشته و امضاء* نكند باطل خواهد بود.
معناي اجازه كاشفه: اجازه كاشف از اين است كه معامله از همان زمان عقد واقع شده و معامله از همان زمان عقد اثر گذار شده است.
معناي اجازه ناقله: از همان...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
