بنام خدا
درآستانه محرم وعاشورا قرار داریم مایلم زندگی را ازدید امام بزرگوارمان تعریف کنم.
امام می فرمایند (الحیات عقیده وجهاد) زندگی عبارت است از داشتن باور وتلاش درراه آن .گرچه تعریف بسیار کوتاه وساده است اما مطلب بسیار عمیق وگسترده است وشاید کسی نتوانسته است زندگی رااینگونه ساده وکوتاه تعریف نماید .
انسان دارای دوبخش است بخشی اندیشه او وبخش دیگر عمل اوست وامام در تعریف خود این دوبخش را مطرح کرده اند .
این تعریف جامع وهمگانی است وتعلق به هیچ دین یا آئین ویا سرزمینی ندارد ودر طول تاریخ جاری است.
عقیده یا باور همان چیزی است که هر انسانی بدون آن پوچ است وسرگردان (ضال)وباور من یعنی ایمان به یگانگی خدای هستی ووحی او که توسط پیامبران ابلاغ گردیده وروز رستاخیز وهرکس در هرنقطه عالم باید باورهای خودرا بیابد.
اما عمل یا جهاد تلاش آدمی در راه باورهای اوست بعبارت دیگر انجام کارهای خوب است و جهاد من در امور فردی انجام تکالیف دینی ودر امور اجتماعی اجرای قوانین جامعه است واین همان مفهوم دقیق جهاد در تعریف امام ع است.انسانی که در مسیر جهاد نیست یا باوری ندارد ویا باید درآنها شک کند چه حاصل هر باوری عمل در مسیر آن است.
اما چرا با این تعریف مردم جهان بوحدت نمیرسند در حالیکه اگر همه درزندگی دارای باور باشند ودر مسیرآن جهاد کنند قطعا باید بوحدت برسند .بنظر بنده مهمترین عامل ویا شاید تنهاترین عامل تفرقه وجدائی افراط وتفریط در باورها وجهاد درآن است .اینکه هرکسی اصرار کند که سخن او حق است وبردیگران تحمیل کند ویا اینکه از باور خود دفاع نکند عملا وحدتی بوجود نمیاید . راه رسیدن بوحدت انسان ها دوری از افراط وتفریط است .در این صورت است که همه ادیان وآئین ها بهم نزدیک میشوند بدون آنکه حذف شوند. در همه باورها نکته های حق وباطل وجوددارد واصرار بر باطل هاست که مارا ازحق های موجود در آئین ها دور میدارد. امید است که در سایه امام حسین سید الشهدا ع با پرهیز ازافراط وتفریط بتوانیم مسیر وحدت جهانی در امت اسلامی وجهان انسانی را طی کنیم. ان شاء الله
درآستانه محرم وعاشورا قرار داریم مایلم زندگی را ازدید امام بزرگوارمان تعریف کنم.
امام می فرمایند (الحیات عقیده وجهاد) زندگی عبارت است از داشتن باور وتلاش درراه آن .گرچه تعریف بسیار کوتاه وساده است اما مطلب بسیار عمیق وگسترده است وشاید کسی نتوانسته است زندگی رااینگونه ساده وکوتاه تعریف نماید .
انسان دارای دوبخش است بخشی اندیشه او وبخش دیگر عمل اوست وامام در تعریف خود این دوبخش را مطرح کرده اند .
این تعریف جامع وهمگانی است وتعلق به هیچ دین یا آئین ویا سرزمینی ندارد ودر طول تاریخ جاری است.
عقیده یا باور همان چیزی است که هر انسانی بدون آن پوچ است وسرگردان (ضال)وباور من یعنی ایمان به یگانگی خدای هستی ووحی او که توسط پیامبران ابلاغ گردیده وروز رستاخیز وهرکس در هرنقطه عالم باید باورهای خودرا بیابد.
اما عمل یا جهاد تلاش آدمی در راه باورهای اوست بعبارت دیگر انجام کارهای خوب است و جهاد من در امور فردی انجام تکالیف دینی ودر امور اجتماعی اجرای قوانین جامعه است واین همان مفهوم دقیق جهاد در تعریف امام ع است.انسانی که در مسیر جهاد نیست یا باوری ندارد ویا باید درآنها شک کند چه حاصل هر باوری عمل در مسیر آن است.
اما چرا با این تعریف مردم جهان بوحدت نمیرسند در حالیکه اگر همه درزندگی دارای باور باشند ودر مسیرآن جهاد کنند قطعا باید بوحدت برسند .بنظر بنده مهمترین عامل ویا شاید تنهاترین عامل تفرقه وجدائی افراط وتفریط در باورها وجهاد درآن است .اینکه هرکسی اصرار کند که سخن او حق است وبردیگران تحمیل کند ویا اینکه از باور خود دفاع نکند عملا وحدتی بوجود نمیاید . راه رسیدن بوحدت انسان ها دوری از افراط وتفریط است .در این صورت است که همه ادیان وآئین ها بهم نزدیک میشوند بدون آنکه حذف شوند. در همه باورها نکته های حق وباطل وجوددارد واصرار بر باطل هاست که مارا ازحق های موجود در آئین ها دور میدارد. امید است که در سایه امام حسین سید الشهدا ع با پرهیز ازافراط وتفریط بتوانیم مسیر وحدت جهانی در امت اسلامی وجهان انسانی را طی کنیم. ان شاء الله
