ضمان در لغت به معنای بر عهده گرفتن و كفیل شدن می‌باشد و در اصطلاح حقوقی؛ عبارت است از اینكه شخصی مالی را كه بر ذمّه دیگری است به عهده بگیرد. متعهد را ضامن، مال را مضمون له، و مدیون اصلی را مضمون عنه می‌گویند. دو طرف عقد ضمان، ضامن و مضمون له می‌باشند. مورد ضمانت باید چیزی باشد كه به ذمّه تعلق گیرد و مشروط به مباشرت مدیون یا متعهد نباشد. عقد ضمان براساس یك رابطه قبلی كه بین داین و مدیون بوده بنا می‌شود. با عقد ضمان براساس...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
