وجود مفهوم ميراث مشترك بشريت كه در فصل يازدهم كنوانسيون انعكاس يافت, سبب گرديد كشورهاي صنعتي و پيشرفته غربي با آن به مخالفت برخيزند و لذا بعضاً يا آن را امضا نكردند و يا برخي امضا نموده ولي تصويب نكردند. به هر حال نع بينش آنها نسبت به كنوانسيون و عملكرد جداگانه انها در خصوص بهر برداري از منافع اعماق درياها كه بيشتر مبتني بر كنوانسيونهاي 1958 ژنو بود يكي از زمينه هاي مهمي بود كه باعث گرديد تصويب و لازم الاجرا شدن كنوانسيون حدود 12 سال به تعويق افتد. از سوي...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید
