ولايت ، سلطه اي شرعي است يعني قدرت خود را از شرع مي گيرد و ميل و اراده ، آن را از بين نمي برد ، بلكه شرع آن را به حدود روشني محدود ساخته و هر اختلافي درباره آن بايد به خداوند و رسول او ارجاع شود.
(قدرت الزام آور ، در شأني از شؤون جماعت ، نظير ولايت كبري ( خلافت ) و فصل خصومات ( قضاوت ) و ولايت قانونگذاري و ... ولايت عامه نام دارد و جزء واجبات كفايي و مشروط به صلاحيتهايي از جمله قدرت و امانت مي باشد. (1)
در صلاحيت زن براي احراز ولايتهاي...
You do not have permission to view the full content of this article.
وارد شده یا نام نویسی شوید