شرط عدم ازدواج مجدّد» در عقد زناشويي را اكثر علماي اسلام، شرطي باطل و غير معتبر دانسته‌اند. از اهل سنّت بعضي با اين استدلال كه عقد آن را اقتضا ندارد، و جمعي با اين تصوّر كه اصل، در معاملات و عقود و شروط بر فساد است تا دليلي بر صحّت اقامه شود، به فساد و بطلان اين چنين شرطي رأي داده‌اند. بيشتر فقهاي اماميّه نيز شرط مذكور را باطل و شرطي مخالف با كتاب (قرآن مجيد) به حساب آورده‌اند.
در اين مقاله، مداركي كه براي اثبات بطلان شرط مورد بحث اقامه گرديده نقد و بررسي شده است. پس از تحقيق چون هيچ يك از...
You do not have permission to view the full content of this article. وارد شده یا نام نویسی شوید