حق ریشه


در حقوق ایران عقدی بنام مزارعه وجود دارد این در ماده ۵۱۸ قانون مدنی ایران تعریف شده‌است در این عقد چون زارع ریشه کشت خود را با اذن و اجازه مالک در زمین ایجاد نموده‌است و از طرفی مطابق قاعده فقهی-(حقوقی الزع لزارع و لو کان غاصب)، ریشه موجود در زمین متعلق به زارع است حتی بعداز اتمام عقد مزارعه، ریشه حقی را برای زارع درزمین مالک ایجاد می‌نماید که اصطلاحاً بدان حق ریشه می‌گویند.
تعیین حق ریشه و احیا و...
You do not have permission to view the full content of this article. وارد شده یا نام نویسی شوید